Gülün adı mı?

Çok kitap okuyan, birinin iyi bir kitap bulması gittikçe zorlaşmaya başladı. Bence, Edebiyat artık bir sanat olmaktan çok bir ticaret alanına döndü. Bu zor ve yetenek isteyen sanat dalını da ticari meta haline getirdik, reklamcılar, pazarlamacılar olaya çok fazla dahil oldu.

Nerden girdim bu konuya içimde kalmış zair! Yazının amacına döneyim hemen…

Kitabın adı “Gülün Adı”, yazarı “ Umberto Eco”, çevirmen “ Şadan Karadeniz”, yayıncı “Can”, toplam 732 sayfa, sayfa sayısına önyazılar sonrası yazılar dahil.Kitap 1980 yılında yazılmış.

Nedense kitap kapaklarında her bilgiyi veriyorlar ama orijinal adı atlanıyor, neden olduğunun mantığını anlamıyorum.

Kitapta, ortaçağ zamanı kuzey İtalya da bir manastırda , eski sorgucu (müfettiş gibi) Baskerville’li William ve onun çömezi Alman Adso’nun 7 günü anlatılıyor. Kitap Adso’nun ağzında anlatılıyor, yazarın kitabın sonunda ki açıklamasından anlıyoruz ki Eco kendini yazar hissetmediği için Adso’yu maske olarak kullanmış.

Kitabı sürükleyen bir gizemli cinayetler zinciri ve onun çözümlenmesi kurgulanmış. Kitabın bu kısmı zekice, ilginç kısımlar olmuş. Bir nevi Baskerville ile çok çok uçuk atıfta bulunulan Sherlock Holmes’e nazire yapılmış.

Eleştiriye gelecek olursak; aslında kitabın adı “Ortaçağ da Hristiyanlığa Bakış” konulmuş olsaymış daha doğru olurdu ama bu kadar ses getirip, satış yapar mıydı orası şüpheli. Herkes adına konuşamam ama benim için  gereksiz bir çok bilgi, anlamadığım, alt bilgim, ilgim  olmayan hristiyanlığın ortaçağ da ki fraksiyonlarına ait bir kitap.

Benzetme yapacak olursak ana yemek benim damak tadıma hiç uymayan orta avrupanın haşlanmış patates/lahana yemeklerinden birisi üstüne biber - domates salçası, nane, sarımsak, tereyağ ile yapılmış bir sos ile servis edilmiş gibi olmuş.

Çeviri ise tam sanat için sanat fikrine uymuş. “Öncülü eksik tasım” ifadesinin çevirmen notu olarak verildiğini söylersem ne demek istediğim belki daha net anlaşılır.

Yani sözün özü kitap bir çok dogears bıraktığım, zor okunan zor anlaşılan bir kitap.