Gündem: Wikileaks

İlk etapta ortaya dökülen bilgilerin beni şaşırtmadığını belirtmiştim dün, belgeleri kendi gözlerimle okuduğumda şaşırma durumunda kalabilirim belki diye de eklemiştim.

Dosya indirimini tamamladım, lakin fazla sıkıştırılmış olmasından dolayı sağlıklı bir okuma, dolayısıyla da yorumlama gerçekleştiremedim.

İşin en merak uyandıran tarafı Ankara’dan gönderilen bunca kriptoda ne tür bilgilerin bulunduğu…

Önümüzdeki birkaç gün içinde bu merakımı giderebilirim sanıyorum!

******

İtiraf etmek gerekirse, normal şartlarda bir vatandaş olarak bu kadar heyecanlanmamak gerekirdi; yaşadığı ülkenin iç ve dış politikasından haberdar olan vatandaşlardan olsaydık eğer!...

Olmadığımızın bir kanıtıdır bu heyecan!

Yoksa, kendi ülkemiz ile ilgili haberlerden çok diğer ülkelerin durumlarıyla ilgileniyor olurduk şu an!

Öyle ya, insan bilmediği şeyleri öğrenmek ister…

******

Birçok kişi gibi benim de kafam karıştı; ABD bu bilgilerin sızdırılmasına bilerek mi izin verdi?

Öyle ya, koskoca Amerika, istemese bir şekilde durdururdu bu sızıntıyı, mutlaka!

Aba altından sopa göstermek gibi yani; ayağınızı denk alın ey ahali!

Böyle düşünenler çoğunlukta…

Olabilir…

Ancak, belgelerin inkarına dayanak teşkil etmez!

Çoğunluğun dışında şöyle de bir fikre sahibim: Bir işi çok iyi yaptığınıza inanırsınız, öyledir de, artık o kadar güvenirsiniz ki kendinize asla hata yapmayacağınızı düşünürsünüz.

Siz pek önemli uğraşlar içindeyken öylesine basit bir yeri atlarsınız ki; dikkat ederseniz pek önemli pozisyonlardaki kişiler problem çıktığında hep çok fazla emek gerektiren işleri kontrol ederler, basit olanı kontrol etmeye gerek dahi görmezler ancak problem genellikle minicik bir hatadan kaynaklanmaktadır sadece…

Acaba, ABD de aynı durumda olabilir mi?

“Cıkss!” demeyin, neden olmasın?

******

Kendi gözümle okuyamadığıma göre, belgeler değil de tavırlar üzerinden yaklaşmak gerek!

Dün demiştim ki; iki şeyi gözlemlemek istiyorum: ABD’nin ve Ankara’nın tutumunu…

Her ikisi de beni yanıltmadı; Amerika özür diledi, bizden tıs yok!

Havaalanında başbakana sormuşlar, “Hele bir eteklerindeki taşları döksünler, sonra değerlendiririz” demiş.

Bu kadar!

Cumhurbaşkanımızdan tek laf yok!...

Bizler burada nedir, ne değildir diye kafa yorarken sıradan vatandaşlar olarak, bu kadar yalnız bırakılmamız normal midir?

Eee, o zaman merak etmez mi insan o kriptolarda neler yazar?

******

Amerika ile aramızda saat farkı epey var ya, görüşmeler, anlaşmalar ancak yapılıyor ki hükümetten vatandaşlarına bir açıklama gelmedi hali hazırda!

Yoksa, bu kadar mı önemsiziz vatandaşlık statüsünde; seçmen olarak pek yüceyiz, o başka!...

Eee, durumun gösterdiğine yorum gerekmez!

******

İşin bir de ilginç yanı var elbet, hani vatandaş olarak artık korkarak söylediğimiz şeyler, rahatlıkla ifade edilmiş ya; Türkiye’nin gidişi, hükümetin amacı falan…

İnsanın bir taraftan yağı eriyor, ne yalan söyleyeyim, onları Ergenekon suçlusu diye içeri atamazlar ya!

Şey… Nasıl ifade etsem bilemedim, ama bir rahatlık çöktü sanki bana!

Hani, her ne kadar henüz okuyamasam da, elde belgeler var ya, “Korkutamazsın, sindirmeye çalışamazsın artık beni” tarzında bir silkiniş hasıl oldu!

İster bilinçli yayılmış olsun, ister kontrolsüz; sonuç bir anlamda değişmeyecektir: Bizler, yönetimin neleri hedeflediğini, vatandaşlarını bu hedefin neresine koyduklarını ABD istihbaratı sayesinde öğreniyoruz!

Bilmediğimiz şey miydi, değil!

Sıkıntımız ifade edememek miydi?

Evet!

Hem ifade edilmiş, hem de tavır ortada; şu saatten sonra istenildiği kadar yalanlansın, yapılabildiği kadar eylem kınansın!

Detaylar ile uğraşacaklara, boğuşacaklara; aklanmak için çırpınacaklara kolay gelsin…

İlk tepkiler önemlidir!

Önemli bir konuda tepki vermek için bekliyorsa bir insan, biliniz ki derdi tilkilerin kuyruklarının birbirine değmemesine gösterdiği özendendir!...