Gurbete Gidişimdir

Babam alalacele dükkanına çağırtmıştı beni!
Şehir dışında yeni bir iş aldığını söylüyordu!
Acilen paralanmam gerekmiş, sıkı bir çalışmayla birkaç ayda bitermiş!
Anlı şanlı bir düğünün damadı olmak istiyorsam tabi.
Ama gelinin kim olacağı belirsiz bir düğünün!

Görüşmeyeli uzun zaman olmuştu!
İçine doğmuş olmalı ki aramıştı yola çıkmadan önce.
Terminalde buluştuk ama çok kısa konuştuk.
Dertleşmek isteyeceğini sanmıştım!
Nasılsın dedim, iyi sayılırım dedi!
Ama kafam çok karışık, dost kalmamız en iyisi!
Umutlarımı yanımda götüreyim mi dedim.
Hayır ama çaresizliğimi bil yeter dedi.
Ama dur gitme demedi!
Bakakaldım arkasından.

Bu defa gözlerim bir noktada seyahat etmiştim.
Oysa ne çok severdim camdan dışarısını seyretmeyi!
Onu ne kadar çok sevdiğimi düşündüm.
Ve onun beni neden eskisi kadar sevemediğini.
Ya da sevdiğini söyleyemediğini.

Onsuzluğu yaşayacağım şehire ulaştığımda hava kararmak üzereydi.
Son zamanlardaki sıkça yaşadığım aç bilaç ve uykusuz hallerimden birindeydim.
Bu defaki hasretliğim annemle olanı değildi, sevdamdandı.
Ama öncekilerden daha çok ağır geçeceği bugünden belliydi.
Hep onun yüzündendi!
Onu çarçabuk unutabilmeliydim.

En yakınımdaki park tam bana göreydi.
Hemen her günümün akşamı orada geçiyordu!
Üzerine şiirler yazdığım boş sigara paketlerini biriktirmeye başlamıştm.
Daha çok yazmak için daha çok sigara içiyordum.
Babama ilk kez kızıyordum, ilk defa ondan korkmuyordum!
Bak herkes çatışmalarda vuruluyor bahanesiyle beni okutmadığı için.
Sen bu meslekte sağ kolum olacaksın dediği için.
Genç yaşımda beni gurbete alıştırdığı için.
Ayrılıklarla tanıştırdığı için!
Sevdiğimle aramıza aşamayacağım duvarları ördüğü için!

Annesi davul bile dengine demiş ya işte bu yüzden!
Efendi çocukmuşum ama bu yetmezmiş!
El bebek gül bebek büyütmüş biricik kızını.
Üç kuruş haftalıkla bu  iş olmaz demiş!

Haklı, hem de çok doğru söylemiş!

Benim annem de öyle demişti zaten taa başından beri.
Unut onu, köyden everecem seni diye!
Baban duyarsa seni keser diye!
İşçisin sen kapkara ellerin.
Kaşın kara gözlerin kara bahtın da kara!
Sen doğuştan karasın oğul diye!

Sarılmıştı ya boynuma ağlayarak!

Adı konulmamış hasretime ellerimi kollarımı bağlayarak!

Peki akılları nerdeymiş biz sevip sevilene kadar?
Hatta sevişene kadar!