Güvenimizi sarsmayın!!!!

Bir insanın bütün yakınları bir afette toplu halde ölür de, bir tek kendisi kalır ya, kişi sağ kaldığına asla sevinemez. "keşke bende ölseydim " der.

Çünkü; dünyada eskisinden çok malı mülkü yani maddiyatı vardır ama maalesef tutunacak dalı yoktur.

Ve elini ne tarafına atsa boşluk gelir eline. Başına gelenleri anlatıp rahatlamak için kimi düşünse yok olduğunu farkeder.

Böylece içindeki cehennem çukuru gittikce genişler, derinleşir ve karanlığa dönüşür. Sonunda insan sadece kendi içsel sesinin feryatlarını duymaya başlar.

Duyduğu çığlıklara mana ve anlam yüklemeye başlar. İçsel seslerinin, etrafında gördüğü eşyalardan, ağaçlardan geldiğine emin olmaya başlar ve o seslere istem dışı da olsa cevap verir.

Ve aslında, kendi kendine konuşmaya başlamış olarak bulur kendisini.

Bu olayı dışardan görenler ise " vah vah kafayı sıyırmış, yazık" demekten kendilerini alamazlar.

Bu girişi neden yaptım acaba ?.;

Son senelerde kalabalık caddelerde, geçip giden insanların birazı telefonla konuşuyor, çoğuda kendi kendisiyle konuşuyor. Demekki insanlar kendi dünyalarının umutsuzluğu ve karanlığı içinde yön bulmaya çalışırken bir yandan da kendi kendisine konuşuyorlar.

İNSANLARIN GÜVENECEK HİÇ KİMSELERİ, TUTACAK DALLARI KALMADI ki kendi kendilerine konuşarak deli tavuk gibi yolları arşınlıyorlar. Hiç kimse yarınlardan emin değil. Hiç kimse çocuğunun geleceğinden umutlu değil.

Umutlu olan az bir kesim de geleceklerine dair umut değilde "ya elimden giderse" diye korku ve endişe içinde.

TOPLUMLARIN GÜVENİNİ SARSMAYIN, İNSANLARI GÜVENSİZ VE UMUTSUZLUKLARA SOKUP YARINLARINI KARARTARAK, ONLARI DELİRTEREK, SİZ DAHA İYİ Mİ OLACAKSINIZ SANIYORSUNUZ. ÇOK GEÇ OLUR ÇOK....

İNSANLARIN GÜVENİNİ, İNANCINI SARSMAYIN. SİZİNDE GELECEĞİNİZİ SARSANLAR KARŞINIZA ÇIKTIĞINDA "EYVAH" KAR ETMEZ. Yabandan fayda gelmez. İŞ İŞTEN ÇOKTAN GEÇMİŞ OLUR.

G ö z ü nü zü açın, S A Ğ D U Y U L U OL MAK G E RE KİR. AYIK UYUMAK GEREKİR.