Güvenme Olayı Can yakabilir

Güvenme insan için önemlidir.

ABD dolarının üzerinde bile ‘In God We Trust’ (Biz tanrıya inanırız) yazar.

Bu ibarenin ABD iç savaşından kalma olduğu söyleniyor.

ABD Hazine Dairesi belgelerine göre sözü edilen ibare ilk kez, 9 Aralık 1864’te piyasaya sürülen 2 centlerin üzerine yazılmış.

Bunlunla ilgili bir yasa da çıkarılmış, 1863 yılı Aralık ayında, ve de ABD Darphanesi 1864 yılının 9 Aralık günü üzerinde ‘In God We Trust’ yazan ilk 2 centleri piyasaya sürmüş. İbarenin kağıt paranın üzerinde yer alması ise 1957 yılında gerçekleşmiş. 1 Ekim 1957 tarihinde üzerinde ‘In God We Trust’ yazan ilk kağıt dolarlar piyasaya sürülmüş.

Güvenmek önemli olsa da, güvendiğimiz insanlardan her zaman darbe yeriz.

O nedenle Türkçemizde “Güvendiğiniz dağlara karlar yağdı” diye bir terim vardır.

Biri bizden “Durumum iyi değil, bankadan kredi çekmem lazım” dese güveniriz kefil oluruz, çoğu insan bir zaman sonra pişman olur, kredinin ödenmeme durumunda, kefilin başı belaya girer.

Aynı şekilde biri bizden para istediği zaman, “hayır durumum musait desek” arkadaş birkaç kızar, sonra tekrar dostluk devam eder. Ama parayı verip de, alamama durumunda birbirine zarar veren, aracı bulup mahkemelik olan, hapishaneye düşen çok insan tanıyorum.

Geçenlerde bir yaşı epey fazla olan, mesleğin sonlarına gelmiş  bir avukat beyefendi. “Bugüne kadar binlerde davaya batlım, davların hemen hemen tamamı, birbirine güvenen insanlar arasında açılmış” dedi.

Birine güveniyorsunuz, evleniyorsunuz. İnsanlar neden nişanlılık dönemi yaşarlar, birbirilerini, tanımları güvenmeleri için. Ama “köprüyü geçinceye kadar ayıya dayı” demek diye bir laf vardır Türkçemizde, insan nişanlılık döneminde gerçek yüzünü göstermez, bir zaman sonra düşman oluyor evlenen insanlar. Boşanma davaları açılıyor. Çocuklar ortada kalıyor.      

Güvenme olayı mitolojide bile işlenmiş.  Mitoloji kitaplarında Eros ile Psyche’nin aşk öykülerinin ilk bölümünü şöyle bir bölüm geçer.

Hiç görmediği sevgili eşine güvenmeyen Psyche onu öldürmeye kalkar. Tıpkı eşinin bir zamanlar onun üzerine doğrulttuğu ok gibi o da hançeri kaldırır havaya. Fakat nasıl ki eşi onu görünce şaşkınlıktan kendisine batırır oku, Psyche de elinden düşürüverir hançeri ve bir damla kızgın yağ diğer elinde tuttuğu kandilden düşer sevdiğinin göğsüne.

O zaman sevdiği adam, yüzünü ilk kez gördüğü tanrı, ona bağırır: “Güvenin olmadığı yerde aşk yaşayamaz.” Der ve de terk eder onu.

Güvenme önemli, güvenme olmadan da olmuyor. Çünkü insan olarak ilişkilerimiz güvenmeye dayanıyor. Ama çoğumuzun birilerine güvendikten sonra ağzı yanmıştır. Bence güvenme, dünyanın en “akıllı” yaratığı insanın en büyük zaafı gibi duruyor. Çünkü insan bile bile tekrar kanıyor, aynı hatayı, çok yanlış olduğunu bilerek, tekrar tekrar ve bile isteye yapmanın nedenini anlayan yoktur her halde. Yaşadığı yüzyılda Shakespeare, bunu “İnsanların insanlara güvenmesini aklım almıyor” şeklinde dile getirmiş.

Bence birine çok güvenmeyin. Bir insana tamamen güvenirseniz, iki sonuçtan birini görürsünüz. Ya yaşam boyu bir essiz bir arkadaş, dost kazanırsınız, ya da hayat boyu unutamayacağınız acılar, olaylar, pişmanlıklar yaşarsınız, çünkü bir insana güvenmek can yakabilir.