Gyan ve Mendozo: Biri siyah biri beyaz

Futbolun en büyük özelliklerinden biri de bir daç dakika farkla üzülüp sevinmektir.

Gana Uruguay maçı 1-1 devam ediyor. Uzatmalara gitti.

Dakika 120: Maç böyle bitecek derken serbest vuruştan sonra Uruguay ceza sahası karıştı. Top kale çizgisisini geçerken Suarez eliyle topu çıkardı. Penaltı ve kırmızı kart. Gana'da müthiş sevinç ve Uruguaylıların ve özellikle Suarez'in yıkıldığı andı.

Gyan topun başında, siyah adamın güvensizlik ve heyecanını bakışlarında gördüm. Gana tarihinde hiç yarı final görmemişti. Kendi futbol tarihlerine bir imza atmak istiyorlardı. Empati yaptım, kendimi onun yerine koydum. Gerçekten zor işti. Ben de olsam bacaklarım titrerdi diye düşündüm. Onun da titredi, çok sert vurdu top direkten dışarı.

Dakika 121: Gana'da inanılmaz hüzün ve Uruguaylılar mutluluktan uçuyor.

Gyan'da o anda tansiyon mu ararsın, mide krampı mı ararsın, travma mı ararsın hepsini yaşadı. Herhalde artık bir yıl top oynayamaz diye düşünürken maç penaltılara gittiğinde ilk penaltı atışının başında yine onu görünce şaşırdım. Daha önce aklımdan geçmedi desem de yalan olurdu.

Çok büyük bir yükün altına girmişti. Ya o atış da girmeseydi bence 3 yıl top oynayamazdı artık. Ama öyle olmadı attı ve sevindi.

Penaltılarda bu duygusal tranferlerle devam etti. Ama her zamanki gibi klasik Afrikalı özelliği olarak kritik pas ve vuruşlarda adrenalinin aşırı yükselmesi Gana'yı kupadan dışarı itti.

Gyan için yine hüzün başlamıştı. Sahada gözyaşlarına hakim olamıyordu. Takım arkadaşları hep beraber telkin ediyordu. Neden bir tane Uruguaylının gelip onu telkin etmiyor düşündüm bir an. Uruguaylılar sevinirken orada üzüntüden ağlayan insanı da görmeliydiler. Görmediler.

Bir sonraki gün İspanya - Paraguay maçı. Maç 0-0 devam ederken ve çok can sıkıcı bir maç gibi görünürken bir anda Paraguay penaltı kazandı. Paraguaylılar bayram havasında, İspanya şoka girdi.

Topun başına Mendozo geçti. Paraguay boşverin yarı finali, çeyrek finali dahi ilk defa görmüş tarihinde. Mendozo'nun omuzlarında inanılmaz ağır bir yük. Kamera zumluyor Mendozo'nun yüzünü.Yüzünde inanılmaz güvensiz bir bakış ve kaygı. Vuruyor ve top Calillas'ın ellerine takılıyor. Yıkılıyor Mendozo ve Paraguay, bir dakika önce mutluluktan uçuyorlardı. Bir dakika sonra Villa düşürülüyor ve penaltı. Bu sefer İspanya mutlu, Paraguay daha da berbat halde. İlk vuruşu atan İspanya seviniyor. Bir de ne görelim hakem golü iptal etti. Yine tedirginlik. Paraguay umutlandı. İkinci vuruş kaleciye takıldı. Bu sefer Paraguay havalara zıplıyor.

Birkaç dakika içinde bu kadar duygu değişimi yaşatır futbol. Budur futbolu travmatik yapan. Hiçbir gol diğerine benzemiyor ondan futbol seviliyor diyenler de var ancak bu kadar hüzünle mutluluğun çok yakınlaştığı ve saf değiştirdiği anlar normal hayatımızda çok azdır.

Dönelim Maça: Maç yine de 90 dakika sonucunda İspanya'nın galibiyeti ile bitiyor.

Paraguay'ın penaltısını kaçıran Mendozo maç sonunda hıçkırıklar içinde ağlıyor. O golü atsa ne İspanya penaltı kazanabilirdi ne de bir başka gol atabilirdi diye düşünüyor belki de. Bütün takım arkadaşları ağlarken onu telkin etmeye çalışıyor. Hüzünlü ve o kadar da seyre değer anlar. Ancak ne göreyim bir anda İspanyol futbolcular Mendozo'ya sarılmaya başlıyorlar. İnanılmaz centilmence davranışlar. Saçlarını okşuyorlar takım arkadaşı gibi. İşte futbolun dünya barışına ve ırkların kardeşliğine katkıları diye düşünmeden edemiyor insan.

Bir anda dünkü maç geldi aklıma. Orda da ağlayan bir çocuk vardı. Ama siyahtı. Kafam karıştı. Onun neden Uruguaylılar telkin etmemişlerdi. Oysa Gyan'ın penaltısı çok daha belirleyiciydi. Düşünün o gol olsa Gana yarı finaldeydi. Tam kader anıydı. Üzülmek ve ağlamak belki onun daha da hakkıydı.

Futbol böyleydi işte. Garip duygusal geçişler yaşatırdı.

İki maçı birleştirince garip bir hisse kapıldım.Paraguaylılar İspanyol originlidir genelde ve beyazdırlar, ama Gyan kara Afrikalı.

Bu açıdan bakınca daha da üzülmedim desem yalan olur.

Bir an nedense Özdemir Asaf'ın o meşhur sözü aklımdan geçiverdi: "Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu birinciliği beyaza verdiler."

AYHAN ÖZTÜRK - 03.07.2010

info@oskara.net