Halkı severek de döverek de ülke yönetilemez

Maalesef siyasette yalakalık geçerli bir yöntem. Kafasına gözüne vurduğun o insanlar sevgili halkım deyince yedikleri copu unutuyorlar. İlkeli siyasette halkı böyle sevmek de dövmek de yoktur. Ki zaten yapmacık art niyetli bu sevme de dövmede eşit uygulanmıyor. İktidar kendi partisine oy verenleri kayırıyor.

Aslında yöneticinin böyle kişilik zaaflarını aşmış olması lazım. Ben şahsen Tayyib Erdoğan'ın bir sakallıyla ayyaş için ikisi de benim vatandaşım eşit davranayım diyeceğine inanmıyorum. Neye yaradı. Kendi görüşünüze yakın olanları, ya da onaylamadığınız kişilik ve yaşam özelliklerine sahip kesimleri ayırırsanız adaletli bir yönetim gösteremezsiniz ki.

Bu nedenle yönetici halkına karşı nötr olmalı; halkı seven ya da döven anlayışlar idareyi zaafa uğratır. Yönetici yaptığı işlerle sevgisini gösterir. Meydanlarda ağzı bir karış açık yılışık davranışlar ancak bizim gibi geri kalmış ülkelerde pirim alır.

Öte yandan belli kesimleri karşına alıp belli kesimleri kollayan yönetimler de adil olamaz. İkide bir Ömer'in adaletinden bahsedenlere duyurulur. Türkiye’de on yıl içinde mutlaka dindar kesimler de yürüyüş ve protesto yaptılar. Hangisinde biber gazı ve cop kullanıldı. Bugünkü iktidarın ayrımcı siyaset yürüttüğü artık kabul ediliyor.

Sen halkı sevme de dövme de kardeşim... Halk yöneticilerin   yapmacık sevgi göstermesini istiyor olabilir. Devletin halkı karşısında ilkeli bir duruşu olacak. Gerçek yöneticinin kahkahası bile saygı içerir.