Hangimiz sevmedik çılgınlar gibi ?

Ve tarih 03.10.09 u gösteriyordu.. Sanki yıllardır onunla gibiyim. Bir insan yanındayken özlem duyar mı ? Ben onu yanımdayken bile çok özlüyordum. Aynı okuldaydık ama o 40 dk lık ders saati geçmek bilmiyordu. En başında kimseye birşey söylemedik ama günler geçtikçe birlikte el ele okula gelip gitmeye başladık. Bir çok hoca yakalamıştır bizi ayrılmamızı isteyenler olmuştur. Çünkü o üniversite sınavına hazırlanıyordu ve herkese göre ben ona büyük engeldim.

Öyle çok bağlanmışız ki birbirimize kafamızı kaldırıp bir başkasına bile bakamıyoruz sanki dünyadaki tek erkek o ve tek kadın benim.. Çok sürprizlerle dolu birisiydi. Sevdiğine o kadar çok sahip çıkardı ki ben şimdiye kadar hiç kimse de böyle bir sahiplenme görmedim. Herşey yolunda gidiyor. Bir çift kavga etmeden, tartışmadan bir ilişki yürütebilir mi diye düşünürdüm hep. Ama yürütülüyormuş. Ben hiç tartıştığımızı görmedim. Örnek çift gösterilmek derler ya işte tam olarak öyleydik. O gülünce içime sevinç dolardı hep.

Aynı okulda olmanın zararları da var tabiki. Benim ilkokuldan okuduğum liseye gelen kişi sayısının 10 kişi çivarı olduğunu söylemiştim. O kişilerden biriyle tartıştım. Hoş kasıtlı birşey değildi. Onların sınavı vardı bende tenefüs oldu hala neden çıkmadılar diye ona ordum. Ö..z geldi bana görmüyor musun çıkmadılar hala gibisinden sert çıkıp üzerime yürüyerek konuştu böyle el kol hareketleri falan. Bende umursamadım çıktım yukarıya sınıfa. Tabi sevgiliden birşey saklamayınca bende yaşadığımız bu küçük problemi gamzeliye anlattım. Aradan 1 saat geçti hop müdür yardımcıları beni çağırıyor. Aşağıya bir indim ki bunlar birbirine girmiş öbür ö...z de benim adımı vermiş onun yüzünden kavga ettik diye.

Al başına bela hadi bakalım buyur burdan yak. Korktuğum şey bana bişey olmaması ama gamzelinin ceza alması. Biraz idari kadroda tölerans sahibiydim ben. O yüzden birşey olmazdı bana. Gamzeli öyle değildi yani arası vardı ama benim kadar değildi. Ben tabi ceza almasın diye olanı anlattım. Bunları barıştırdılar ama bir münakaşa olsa birbirlerini bir kaşık suda boğarlar o derece kinlendiler birbirlerine.

Sınav stresi yaşarken hep bir aktivite içinde olmasını istedim. Birlikte yaptığımız boğaz turları, Galata gezileri, Eminönü'nde balık-ekmek-turşu üçlüsü, çeşitli şebeklikler.. Denizi seviyorduk biz. Bunca sıkıntımızı stresimizi dalgaları alıp götürüyordu bizden.. Onu mutlu edebilmek için elimden gelen herşeyi yaptım. Bütün hafta sonları dersane çıkışında bir yerlere götürdüm gezdik dolaştık.. Zamanı böyle geçirirken sınav günü geldi..

Bir sınav..160 dakikalık bir sınav hayatımızı çok değiştirdi.. O 160 dakika hayallerimi, umutlarımı aldı benden.. 160 Dakika..