Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

29 Ağustos '16

 
Kategori
Deneme
 

Hayalleri olmayan insanlar

Hayalleri olmayan insanlar
 

Hayalleri olmayan insanlardan hoşlanmıyorum. Bana ruhsuz rabotlar gibi geliyorlar. Hayalleri olmayan insanlar ikiye ayrılıyorlar. Doğuştan hayal kurma yeteneği olmayanlar ve doğarken bu yetenekle doğup yaşamının bir döneminde hayallerini ve yeteneklerini kaybeden insanlar.

Her iki çeşit insan da çok şanssız ve bir o kadar da mutsuz bence.

Ben çok küçük yaşlarda daha kendimi bildiim anlarda hayal kurmaya başladım. Kızamıktan ateşler içinde yanarken, annem bana sürekli çorba, muhallebi yedirirken hep güzel yemeklerin hayalini kurdum. Öyle ki pencereden üzerine kar yağmış çam ağaçlarını gördüğümde yoğurtlu ıspanak isterim diye tutturmuşum. O zamanlar çocuklara ateşli hastalıklarda normal yemek verilmezmiş ve ben ateşim düşene kadar beklemişim hayalimdeki yoğurtlu ıspanağı yemek için.

Daha ilerki yıllarda kompozisyon yazmaya başladım okulda. Bir iki kompozisyonum beğenilince kendimi Nobel edebiyat ödülü almış bir yazar olarak hayal etmeye başlamıştım. Bu arada babamın kütüphanesinde gördüğüm üzerinde Nobel Edebiyat ödülü 1952 ibareli ciltli eser çok etkilemişti beni.

Uzun yıllar bu Nobel ödüllü yazar hayali ile yaşadım. Belki Nobel ödüllü bir yazar olamadım ama daha 12 yaşındayken tüm yılların ödüllerini kazanmış yazarlarınTürkçe basılı eserlerini okumuş ve isimlerini tarih sırası ile ezbere bilir durumunda idim.

Benim hayallerim hep ulaşılamayacak hayallerdi.Ama inanın en ulaşılamayacak hayaller bile gerçek olabiliyor. Hiçbir zaman okuldaki bir erkek çocukla flört etmek veye istediğim bir elbiseyi amak gibi küçük hayaller kurmadım. Kurduğum hayaller gerçekleşmeyince üzüldüm mü. Hayır. Zira hemen yeni bir hayale yelken açtım.

Ben büyüdüm, evlendim hayallerim hiç değişmedi. Kızlarım doğduğunda en büyük hayalim onların dünyaya açılan kişiler olmasıydı. Orta halli bir aileydik, gelirimzi belllydi. Onları yurt dışında okutmak büyük bir hayal gibi gözükse de gerçekleşti ve sonuç ortada. Kızlarımdan biri Fransa Sorbonne Üniversitesi diplomalı hukukçu, diğeri dünyanın bir çok ülkesinde konserler vermiş,bir çok yurt dışı Üniversiteden mezun doktoralı br sanatçı.

Benim hayallerim kızlarıma da sirayet etti. Küçük kızım kemana başladığı 8 yaşında bir gün Newyork Carnegie Hall'de konser vereceğim dedi. Bu çok büyük bir hayaldı. 2012 yılı mayısında Carnegie Hall'de konser verirken dünyada imkansız diye bir şeyin olmadığını ve tüm hayallerin ne kadar büyük olursa olsun gerçekleşeceğini anladım.

Şimdi 70 yaşındayım ve hayallerim hiç bitmedi. Hala hayal kurabiliyorum. En güzeli hayallerim benim, onları kimse benden  alamaz.Şu anda bir dizi hayal var kafamda. 

Hayallerimizi koruyalım.Hayal kurmaktan korkmayalım.

Hayalsız kalmayalım. Bence hayalsız bir yaşam susuz kalmaktan, aç kalmaktan beter. 

 
Toplam blog
: 826
: 1068
Kayıt tarihi
: 26.04.11
 
 

Ben emekli bir iktisatçıyım. 21 yıldır bir sanatçı annesiyim. Küçük kızım klasik müziğe eğilim gö..