Hayat tak beni, sorguluyorum seni...

İkindi güneşinin salonumun camına vurduğu saatlerde koltuğumda otururken derin düşüncelere daldım. Bir baktım hayatı sorgularken buldum kendimi. Sanırım beni bu düşüncelere iten sebepler her gün okuduğum onlarca sıkıntı ve keder dolu haberlerdi.

‘’Neden’’ler, ‘’Nasıl’’lar, ‘’Niçin’ler derken ruhumu hayatla çatışır halde buldum. Cevaplarını da yine bana, hayatın kendisi veriyor sorularıma cevaben. Pek memnun kalmasam da verilen cevaplardan, devam ediyoruz hayata.

İtiraz etsem de nedenlerimin, nasıllarımın, niçinlerimin cevapları bu değil, böyle olmaması gerekiyor, diye kendimi paralasam da, hayat bildiğini okuyor, olacağı gibi oluyor, yaşatacağı gibi yaşatıyor.

Hayır; senin dediğin gibi olmuyor ‘’Hayat sen nasıl istersen öyle yaşanır.’’ diyenler çıkacaktır illa ki. Bana göre koca bir yalan. Külliyen yalan. Bizatihi yaşanarak tecrübe ile sabittir yaşananlar.

Neden o zaman "her insan eşit olarak doğuyor da, hayat eşit haklar ve şanslar sunmuyor insanlara"...

Neden peki bunca olumsuz olaylar yaşanıyor ülkemizde ve dünya’da? Sanmıyorum bu eziyeti çeken insanların böyle bir hayat tercih ettiklerini. Onlar da istemiyorlardır o şekilde yaşamayı. Onların da sağlıklı yaşam standartlarında yaşamak istediklerinden eminim.

Eee o zaman hani kişinin elindeydi istediği gibi yaşamak? Neden peki kadınlar koca dayağı yiyor? Neden hayat o kadına rahat ve huzur içinde bir yaşam sunmuyor?Neden peki çocuklar şiddete, istismara maruz kalıyorlar? Okuyamıyorlar, iyi eğitim, iyi sağlık hizmeti alamıyorlar?

Neden insanlar çöplükten bozma evlerde yaşam mücadelesi veriyorlar? Onlara neden bol kazanç sağlayacak gelir kapıları açılmıyor? Nasıl oluyor bu zamanda açlık ve kıtlık çeken insanlar olabiliyor?

Neden üniversiteden mezun olan her genç aynı şartlarda iş imkanı bulamıyor? Hayat birine yağ bal sunarken diğerine neden avucunu yala diyor?

Birileri köşklerde villalarda otururken, gayri menkullerine , gayri menkul eklemekle meşgulken, birileri kafasını sokacak odayı neden bulamıyor?

Vs..vs..vs..

Bu listenin sonu gelmez...

Peki ben tüm bu olanları okurken, seyrederken neden ağlıyorum üzülüyorum. Ben istediğim için mi ağlıyorum? Ağlamak benim tercihim değil ki. Hayat ağlatıyor beni.

Hayat istediğimiz şekilde olmasa da, istediğimiz cevapları almasak da kendini yaşatmasını biliyor.