Haydi çocuklar tiyatroya...

Eğer çocuğunuzun karne tatilini neşeli ve eğlenceli geçsin istiyorsanız, hemen çocuğunuzu alın ve tiyatroya götürün.

Tiyatro, görsel ve işitsel olduğu için çocukların anlama yeteneklerini geliştirmelerine yardımcı olarak zamanlarının hem iyi geçmesini sağlar hem de çocukların, sanatın en güzel dallarından birisiyle tanışma fırsatını verir.

Tiyatro’nun çocuklar üzerinde bir çok etkisi bulunmaktadır. Tiyatro oyununu izleyen çocuk, dinledikleri masalların göreselliğe dönüşmesiyle düşünme, hayal etme ve taklit etme kabiliyetlerini geliştirir. Çocukların zeka gelişimini sağlayan oyunun renkli ve daha gözle görülür hale gelmesini sağlayarak sebep sonuç ilişkisi kurmalarına yardımcı olur.Özellikle müzikli oyunlarda çocukların daha çok eğlendiğini de söylemek isterim.

Çocuk Tiyatrosundaki oyunlar, iyi ve kötü karakterleriyle, kimin iyi, kimin kötü olduğunu iyilerin mutlaka kazanacağını, kötülerinse hakkettikleri cezayı alacaklarını gösterir.

Topluluk halinde izlenen oyunda çocuklar, bulundukları topluluğa karşı saygı göstermek durumunda oldukları için çevre ile olan iletişimleri ve uyum sağlama yetenekleri gelişir. Ayrıca kendilerine sergilenen oyun sayesinde çocuklar onlar için yapılmış olan oyundan dolayı ayrıca bir sevinç duyarlar.

Geçtiğimiz haftalarda iki hafta üst üste oğlumu tiyatroya götürdüm. Açıkcası gitmeden önce tereddütlerim vardı. Çünkü Çınar henüz 2, 5 yaşında ve çocuk oyunları genelde 3 veya 4 yaş seviyesinden başlıyordu. İlk hafta ki oyunda Nasrettin Hoca ve eşşeği sürmeliyi izledik. Çınar oyun başladıktan hemen sonra istemiyorum, evimize gidelim, beğenmedim diye söylenmeye başladı.

Baktım olacak gibi değil, oğluma Çınar bak arkandaki çocuklara senden başka ağlayan var mı? diye sordum. Dönüp arkasına baktı ve herkesi neşeli ve el çırpan vaziyette görünce sakinleşti. Sanırım çevreye uyum sağladı. Oyunun başından, sonuna kadar da itiraz etmeden izledi ve çok eğlendi.

Çınarı götürdüğüm diğer bir oyunda Keloğlan Veziroğlan. Çınar bu oyuna kuzeni Efe ile birlikte izledi.. İlk seferde itiraz eden ufaklık ikinci oyunu ayak ayak üstüne atarak, büyük bir keyifle dans ederek sürekli Keloğlan ile ilgili sorular sorarak ve bende sahneye çıkacam anne diyerek geçirdi. Çok şükür tiyatroyla tanışmamız beklediğimden daha kolay oldu. İnanın evde hergün Nasreddin hoca ve Keloğlandan bahsediyoruz. Neler yaptıklarını kim iyi, kim kötü Keloğlanın annesinin neden kızdığını ve bunun gibi izlediği oyunlara dair bir sürü konuşmalar ve taklitler.

Sanat hayatımızın vazgeçilmezidir. Çünkü sanat deyince aklımıza müzik, dans, sinema gibi dallar aklımıza gelir. Kim şarkı söyleyip dans etmekten ve film izlemekten hoşlanmaz ki?

Düşünsenize, bu söylediklerimin hepsini bir tiyatro oyununda bulmanız mümkün.

Tiyatrodaki çocukları izlediğimde çocukların çok eğlendiğini gördüm.En çok hoşuma gidense kötü karekterin, oyunun kahramanına yapmaya çalıştığı kötülüklere engel olmaya çalışmalarıydı. Hepsi bir ağızdan bağırıp iyi kahramanımızı korumaya çalışıyorlardı.

Yazımı tamamlamadan önce izlediğim her iki oyun içinde Sincap Çocuk Tiyatrosu sanatolia sahnesindeki oyunculara ve yöneticilerine çok teşekkür etmek istiyorum. Çünkü oyun bittikten sonra çocuklarla sohbet etmeleri ve ilgilenmeleri çok hoşuma gitti. Bu sayede çocuklarımızın tiyatroyu sevmelerine daha çok yardımcı oldular.

Çocuklarınızla birlikte eğlenceli ve tiyatro dolu günler geçirmeniz dileğimle...

Sevgilerimle...