Hayvan sevgisi

Bay Charli’ yi takdimim.

Kısım I. Hatırlama

Uzun bir burnu vardı bay Charli’nin. Yuvarlak gözleri, kocaman kuyruğu, uzun tüyleri ve iyi bir köpek olduğunu kanıtlamak istercesine sürekli hareket halinde olması ve bir şeyler anlatmak istercesine uzun burnunu her şeye sokması.

Rahatsız olduğumda pek doktora gittiğimi hatırlamıyorum. Ama bir gün Bay Çarli hastalandığında veteriner fakültesinde soluğu almıştık.

Kimliği de vardı. Yedi sülalesi tescil edildiği gibi gördüğü tedaviler ve kullandığı ilaçlar bir bir işlenmişti. Yani bu anlamda benden öndeydi.

Bahçede şampuanlarla yıkar ve koşturarak kurutup özel tel fırçasıyla fırçalayıp, ışıl ışıl parlayan dökümlü tüylerini sallayarak Yedinci caddeye kadar süren bir yürüyüşten çok keyf alırdım. Öyle çakaldı ki o da her şeyin farkındaydı.
Bir gün kendisine "köpek kılığına girmekle beni kandıramayacağını her şeyin farkında olduğumu" söylediğimi hatırlıyorum. Tepkisi mi?, Ta gözlerimin içine bakarak uzun burnunu uzatıp hav dediğini ve umursamazlıkla kuyruğunu sallayıp, başını gitmek istediği yöne doğru çevirip beni sürüklemeye çalışmasıydı.
Belli ki geyik yapmaktan hoşlanmıyordu ya da konuyu değiştirmek işine geliyordu.

Gezintilerimizde bazı insanlar daha elli metreden yüzlerine buruşturarak korkmakla tiksinmek arasında bir ifadeyle yolun karşısına geçerken bazıları da öyle bir teklifsizlikle sokulup Bay Çarli’den bir yanak alıp başını okşarlardı ki aldığı keyfle karışık çaktırmadan yan gözle bana da baktığını hatırlarım.

Gözlemlerim içinde kendi gibi diğer "dört çekerliler" ile karşılaşması önemli yer tutar. Bu durumlarda gördüğünün türü, cinsi, yaşı, sosyal statüsü, hatta "ebadı" ne olursa olsun bir ayırım yapmaksızın “animalist” bir tavırla ve teklifsizce bir birlerine sokulurlar ve uzun koklamalar sonucu malum hareketler ve oynama zıplama, kaçma kovalamaca başlatmalarını gıpta ile izlerdim.
Tabi biz sahiplere de ayak üstü "köpek muhabbeti" yapmak düşerdi.

Bu gezilerin birinde parkta “bereket tanrısı” görünümünde bir “sosisin” sahibesine “hay Allah ben de dünür olacağız diye sevinmiştim” dediğimde, kızcağız gülmekten bayılacaktı... Çünkü Bay Çarli'de erkekti.

Devamı Kısım II de.