Hayvan terli!

Vazgeçişler yok artık hayat!  

Benden vazgeçenlerle tüketti hayatım kredisini, vazgeçenlerle gitti zaten ilk 35… Şimdi ikinci yarı başlıyor madem, benden de sert bi şut, direk hayatın kalesine… Kaleci, yitip gidenler.. Golü atan, ben!  

Madem hayatımın ortasındayım artık, bundan böyle yedek kulübesinde durmak yok! Hep ilk on bir… Peki ya takım arkadaşlarım? Defansta merhametim, anaçlığım ve iradem, ileri dörtlüde hırslarım, inadım, acımasızlığım ve aklım. Geriye kalanlarsa inançlarım ve vicdanım… Ama on numaralı formayı sadece ruhum giyecek bundan böyle… Golü hep ben atacağım hayata.  

Çok antrenmanlıyım ne de olsa! Az mı gol yedim 35 sene boyunca… Hayatın düdüğü, kırmızı kart için, az mı çaldı bana! Ama saha kenarından izleye izleye öğrendim kurallarını ve çakallıklarını bu maçın… Düdük mü çaldı, itiraz etmeyeceğim artık, illa itirazım varsa ellerimi arkamda birleştirip gideceğim hayatın yanına… Bağırmak mı istiyorum arkasını döndükten sonra saydıracağım! Hiçbir konuda fedaisi olmayacağım kimsenin.  

İşime gelmeyen her şeyde, atacağım kendimi yere, tutacağım bacağımı, kolumu kıvranacağım acıdan, bağıra bağıra inleyeceğim, şovsa şov bundan sonra! Sinir savaşı mı lazım, oyuncu değiştireceğim uzatmalarda, cici kız çıkacak, yerine çakal girecek bundan sonra…  

Biri bana çelme mi takmaya kalktı, hooop atacağım kendimi 3 metre öteye, kalkmayacağım yerden dakikalarca, kışkırtacağım etrafımdakileri, bak o zaman kim yiyecek kırmızı kartı!  

Bundan böyle arkamda da gözüm var benim… Yedek kulübesinde kalanların sırtını sıvazlayıp da avutmayacağım artık, onları oyuna dahil etmek için çaba harcamayacağım, oyun dışı kalmalarına sebep olan her şey için kışkırtacağım onları, etrafıma toplayacağım, kulis yapacağım her defasında hayatla ilgili.  

Artık sana yenilmek de yok hayat, sana güvenmek de! Evet, biraz geç oldu, ilk yarıyı kaçırdım ama bu oyun daha bitmedi… Kalan her dakikayı ben oynayacağım ve tribünler beni seyredecek!  

Yemezler hayat, yemezler! Hayvan terli…