Hayyam’la Konuştum Aynamda I

Hayyam’la Konuştum Aynamda

Perdeler iner, gece soyunur,
Karanlığın insafına kalır zaman.
Sisler dağılır, ışığın hükmü başlar,
Gerçeğin aynasına kalır zaman...

Çıplak olur, gerçeğin en yalın hali,
Acı mıdır, tatlı mıdır zaman gösterir.
Gönlüne düşse de ay yüzlü hayali,
Aynalar, ancak gördüğünü gösterir...

Seversin, kızarsın gördüğün gerçeğe,
Kırarsın... zannedersin aynadandır çektiğin.
Görüntü kaybolsa da, kaybolmaz çektiğin.
Kırılan aynandır, değişmeyense gerçeğin...

Diye, mısraları taciz ederek, söze girerim sanıyordum ki;

Anlaşıldı, sen yine kalkmışsın ters tarafından,
Ne desem kâr etmiyor...
Sadece içmeye kitlenmişsin şarabımdan
Bir de şunu söyleyeyim de belki gelir aklın başına
Ne de olsa bir ahbaplığımız var...
Sonunda kıyamam gözyaşına
dedi Hayyam Usta. Ve söyledi....

"Ay yırttı kara giysilerini;
Kalk, tam zamanıdır, doldur şarap kâseni.
Keyfine bak, çünkü bu ay, sonsuz yıllarca,
Mezarda upuzun yatar görecek seni…"

Usta …Tam yaptın haa… ne desem yaranamaz oldum sana,
Elinden tuz eksik olmaz oldu basmak için yarama.
Körükle dolaşır oldun ateş vermek için gönül yangınıma.
Sanki benimkisi azmış gibi... bir de sen gölge edersin aynama.

Hani senin gül rengi şarabın,
Hani cennetten aşırma hurilerin vardı…
Hani bütün dünya onlardan ibaretti..
Bırakmazsın ki doldurup kasemi keyf edeyim
Niyetin belli, istersin daha tadına varmadan gömüleyim.....

Hoop… hop kendine gel…
Ben her şeyi söylerim.
Beceren hurilerden alır…
Beceremeyen şaraba takılır kalır..

Ben ne yapayım, sadece birinden ibaretse,
Dediklerimden aklında kalan, sende…
Böyle ders almamakta ısrar etmekle,
Gecikmez zaman, sana da dersini vermekte, ....

Dedi Hayyam usta… Dersi mi? Gelecek bölümde..