Her şey aynı benim ülkemde...

Değerli Milliyet Blog okurları aşağıdaki yazıyı 23.03.2009 tarihinde kaleme almış ve bu sayfalarda yayınlamıştım. 

Gene bir seçim arefesindeyiz ve Ülkemde herşey gene aynı değişen hiç bir şey yok. Çok üzücü değilmi? Buyrun okuyun ve siz karar verin... 

Bu gün çok tuhaf duygular içerisindeyim.

Her şeye isyan etmek başkaldırmak geliyor içimden. Aslında asilik içimde var ama bu gün asilikten çok aksilik var üzerimde.

Kendime neden böyle olduğumu sordum ve belki de bir çoğumuzu sıkan şeylerden bir sıralama yaptım...

1) Parti adayları ve liderlerinin bitip tükenmeyen çatışmalarından bunaldım.

2) Bir türlü gelmeyen ilk baharı beklemekten sıkıldım.

3) Ülkemdeki ve şehrim Ankara'daki sorunların yıllar geçmesine rağmen bir türlü çözülmeyişine takıldım.

4) İnsan olmanın gereğidir diye düşündüğüm yaşam standartlarının ülkem insanlarından ne kadar uzak olduğunu bir kez daha hatırladım.

5) Yalancı dostlardan ve riyakar sevgilerden bir halt olmayacağını anladım.

6) Yıllardır dünya ve ülkem insanlarının birbirlerini öldürmelerini, ölüm ve yaşam arasındaki dengesizliğin ne kadar karmaşık olduğunu zaten anlamıyorum.

7) Köşedeki dilenci çocuğun ellerinin hep kirli ve karnının asla tok olamayacağına olan inancım daha da arttı.

8) Bizleri çok mutlu eden şeylerin aslında küçücük mutluluklar oluşuna şaşırdım.

9) Herkesin birbirlerini bir şekilde kullanıyor olmasından daral geldi.

10) İçkiyi sevmiyor olmama rağmen canımın içki çekişine kızdım.

Dedim ya bugün çok tuhaf duygular içindeyim. Yazarımız Hüseyin Rahmi GÜRPINAR'ın bir eserindeki gibi kendime soruyorum " BEN DELİ MİYİM ".

Sıraladığım tüm bu şeyler ve daha fazlası zaten hep var.