Hiç tanımadığım bir adamın arabasına biniverdim

Merhaba,

Sevgili dostlar kendimi karabatak gibi görüyorum uzun zamandır yoktum, dönüşüm muhteşem olacak dersem sakın inanmayın çünkü o kadar çok işim oluyor ki oysa yazmak çok zevkli ve de sizleri seviyorum.

Bu gün sizlere yeni işe girdiğimde başıma gelen bir olayı anlatacağım, aslına bakarsanız sizin açınızdan oldukça komik gelebilecek bir durum ama benim için o zamanlar epeyce utanacağım bir olaydı.

Yeni işe başladığım sıralardı.Evlenmeyi aklımın ucuna bile getirmiyordum.Daha hayata yeni başlıyor gezmek tozmak daha cazip geliyordu.Bir gün şirketin müdürü yanıma geldi bana dedi ki kızım bir yakınımın yeğeni var seni görmüş tanışmak istiyor sende bir gör anlaşırsanız biz devreye girelim dedi.

Ben kesinlikle hayır dedim;ama nede olsa müdürüm biraz da çekindim sanırım daha işe de yeni girmiştim zaten bir kere çıkmaktan ölmezdim ya nasılsa olmaz der kurtulurdum.Öğlen yemeğinde gelecek bir saat kadar görüşecektik.

Çıkacağımız gün oldukça heyecanlıydım hakkında hiç bir şey bilmediğim biriyle çıkmak biraz garip geliyordu doğrusu öğlene doğru müdürüm geldi dedi ki seni aşağıdan beyaz bir Toyota arabayla alacakmış.

Bizim iş yerinin alt katında banka vardı onun köşesin de bekliyordum.Az sonra bir beyaz Toyota araba geldi yanaştı içinden bir bey indi bana dönüp bakınca ben hiç beklemeden kapıyı açıp arabaya biniverdim.

O da dönüp arabaya bindi bana bir garip baktı gibi geldi bir an daha ağzını açacak zaman vermeden hemen atladım lafa, yemek için yakın bir yere gidelim hiç zamanım yok benim dedim.

Neyse bir yere gidip oturduk balık varmış onu söyledik ama hep bir gariplik hissediyorum yüzüme devamlı sorar gibi bakmasından utanmaya başladım.Ortam ısındı biraz sohpet etmeye başladık derken beni ne zaman gördüğünü sordum ne görmesi dedi sizi ömründe ilk defa bu gün görüyorum ben bankaya gelmiştim siz arabaya binince geri döndüm dedi; bir anda ne oldum bilmiyorum balığın kılçığı boğazıma saplandı.

Nasıl bir Hatay dı bu ama en önemlisi de boğazımda ki kılçık yutkunamıyorum bir anda eline bir peçete aldı ve de ağzımı açıp dilimi dışarı çekti diğer eliyle de kılçığı çekip aldı kocaman bir şeydi ama ben sanki kuyuya düşmüşte çıkıyor gibiydim.

Sonra beni iş yerime geri getirdi.Yukarı çıktığım da müdür beni odasına çağırdı yanında biri oturuyordu yavaş ama sert bir ifadeyle sordu nerdesin sen çocukcağız seni burada bekleyip duruyor ne demem gerekiyordu bilemedim doğrusu.

Oysa ben o sıralarda hiç tanımadığım biriyle yemek yiyordum hayat insana olmaz dediğiniz her şeyi yaşatabilir.Şaka gibi ama gerçek