Hoş bir sada...

Nesimi’ ye sormuşlar :

Yarin ile hoşmus(a)n

Hoş olayım, olmayayım

O yar benim, kime ne ?

Ağır ağır uykum gibi gelse, kah gökyüzüne çıksa kah yeryüzüne inse, akşam olsa hüzünlense, uşşak makamından sazımın tellerine değse...

Ne yapsa sabit fikirli - eski kafalı olmaktan kurtulamayan ve kurtulamadığını düşünenler ve buna üzülenler varsa - ki ben üzülmüyorum - hepimiz için bir potpuri - kolaj karışımı adını bilmediğim bir yılbaşı mönüsü hazırladım sizlere… 2011 kapımızı çalsın varsın, mazimiz Türk sanat müziği ile yoğrulmuş. Hop! Hop! Hoplayarak değil, makamlardan Neva, Uşşak, Hicaz olup , yanıbaşımızda en çok oturan duygularımıza bi nevi tercüman olarak girmek istiyorum bu yeni yıla, Belki de ruhumuz yaşlanmıştır..Mihrap yerinde olsa da ! . Kimbilir ?

Foça Mahallesi sokaklarında yürürken aheste aheste dün gece, bir de baktım ki : Karşımda buruk acı...

Yıllar içimde bir ok, her şey bana yabancı Hayat öyle bir han ki acı içinde hancı. Sevmek korkulu rüya…Yalnızlık büyük acı. Hangi kapıyı çalsa(k)m karşım(ız)da … Dün gece tesadüfler gecesiydi sanki…

Dün akşam yolda gördüm, seni yıllardan sonra

Bir yabancı gibiydin dönüp bakmadın bana.

…

Bir fincan kahve olsam kırk yıl hatırım vardı,

Ömrümü sana verdim dönüp baksan ne vardı karagözlüm! Sevemedim seni doyunca, hep kıskandım seni elden yıllar boyunca, bir elmanın yarısı biri sensin biri ben, iki ceylan yavrusu biri sensin biri ben… Gel bir yuva kuralım başka kimse olmasın desem de; Ayrılık her aşkın kaderinde var, kendini kandırma tatlı sözlerle... Sevenler mesut olmaz derlerdi inanmazdım. Gel gör ki;

Sevgi dolu şu gönlüm bir kuş gibi kanatlı

Dünyam seninle güzel hayat seninle tatlı

Sen benim her şeyimsin canımsın candan yakın

Unutur sanma sakın, unutmam, unutamam.

Ne çok oldu görmeyeli seni... Gelsem de kapına pencereden bakmıyor, yollara çıkmıyorsun. Seni görmem imkansız imkansız imkansız rüyalarım olmasa. Yalvarırım mektup yaz beş dakika ayır da… Nafile, ne mektup geliyor ne haber senden. Söyle de bileyim bıktın mı benden? Her akşam güneşin battığı yerden, gözlerin doğuyor gecelerime. Metin Milli'siz olmaz; sen baharsan mevsim benim, sen muratsan, yeşil benim, sen mızrapsan nağme benim, seviyorum işte var mı diyeceğin? Seviyorum işte, var mı diyeceğin? Şimdi, sorma ne haldeyim sorma kederdeyim sorma yangınlardayım, zaman zaman! Durur muyuz? Yangın olur biz yangına gideriz, düz ovada keklik gibi sekeriz. Ruhum şimdi Agora Meyhanesi’nde, herkes bilir ki burada yaşar aşkların en şahanesi, en divanesi, kadifeden kesesi kahveden gelir sesi oturmuş kumar oynar ah! Ciğerimin, ah! Ciğerimin köşesi, biter mi bu saltanatı, gönlümüzün bu gece, bu sene?

Aman yolla Beyoğlu’na yolla

Aman yolla İstanbul’a yolla

Yolla yolla yar yolla….

Melike Çelik