Hrant Dink

Hrant Dink’ in öldürülmesi bir siyasi cinayet midir yoksa sıradan bir duygu kabarmasının sonucu mudur henüz bilemiyoruz.

İstanbul Emniyet Müdürü Celalettin Cerrah’ ın, “örgüt bağlantısı yok, milliyetçi duygularla işlenmiş bir cinayet.” Açıklamasını alelacele, soruşturma tam olarak tamamlanmadan yapılmış bir açıklama olarak değerlendirsem de konunun böyle olduğunu düşündüğümüzde aklıma farklı şeyler geldi.

Dini kimlik taşıyan ve siyasi parti yapılanması da olan bir kişinin sempatizanları olarak bildiğim bazı insanlar, 2006 yılı içerisinde CD’li bir propaganda başlattılar. Bu CD’lerde hristiyan misyonerlerin Türkiye’nin her yerini sardıkları, her mahallede “kilise evler” açıldığı iddiaları müthiş dramatize edilerek anlatılıyordu. Hatta CD’lerde iddia sahipleri o kadar ileri gidiyorlardı ki diğer dinlerin mensuplarıyla “diyalog” çalışmaları yapanların gizli hristiyan oldukları ve Türkiye’yi hristiyanlaştırma amacında oldukları iddiasında bulunma pervasızlığını da gösteriyorlardı. Bu CD’ler dağıtılırken, fazla okumayan, kulaktan dolma bilgiler ve dolduruşlarla hareket etme meylinde olan insanlarımızın nasıl bir ruh durumuna kapılacakları hiç hesaba katılmıyordu. Şimdi burası daha önemli; Bu propaganda sözünü ettiğim insanlar tarafından özellikle Trabzon’da yapıldı ve neredeyse CD’lerin verilmediği ev kalmadı. Trabzon’daki hareketlenmenin nedenleri araştırılırken sözünü ettiğim propagandanın o bölge insanındaki etkileri mutlaka ele alınmalı.

Yurdun her yanını misyonerler sardı, her yerde kilise açılıyor, Türkiye hristiyanlaşıyor, Türkiye elden gidiyor diyerek gerçek dışı vehimler yayan ve neye hizmet ettiği belli olmayan bu propagandayı geçmişte yapanlar ve yapmaya devam edenlerin Dink cinayetini azmettiren Yasin’lerin ortaya çıkmasında bir payları yok mu sizce?

Kaldı ki Bu ülke toprakları hoşgörü ve kardeşliğin hüküm sürdüğü altı asırlık bir geçmişin izlerini taşıyor. Bu izlerin sahibi ise unutmayalım ki bizleriz. Mensubu olduğumuz İslam ise zaten ırkçılığı kesinlikle yasaklıyor. Tarihte hoşgörü ve adaletin temsilcisi olmuş ve ekseriyeti itibariyle de İslam dinine mensup biz Türklere ne oluyor ki “tolerans ve hak” duygumuzu kaybediyoruz? Yoksa birileri bizim bu en seçkin vasıflarımız üzerinde zar atıp bir şeyler mi hedefliyorlar?

Hrant Dink cinayetiyle el ovuşturup keyiflenenler, cenazeye katılan binlerce insanı görünce Anadolu’daki “hoşgörü iklimini” yok etmenin, asırlar öncesine dayanan, “farklılıkların birlikte yaşama kültürüne” zarar verebilmenin ne kadar zor olduğunu görmüşlerdir sanırım.