Hüzün

Hüzün dedin arkadaşım, hüzünlendim ben yine..
hüzünün kemiği yok ki...

Hüzünümüzü hüzün yapan merhamet duyguları değilmidir, sevgi tohumları değil midir, özlemler değil midir, ayrılıklar değil midir. Yapmak isteyip de yapamadığımız, anlatmak isteyip de anlatamadığımız ya da ulaşamadığımız yokuşlar değil midir hüzünü hüzün yapan.

Her yediğimiz lokmada, bir lokma ekmeği bulamayanları düşünmek, düşündükçe içinin sızı kaplaması değil midir hüzün.

Hüzün dedin arkadaşım, hüzünlendim ben yine..
Hüzünün kemiği yok ki.

Hüzün dediğimiz şey bir çiçeğin solması gibide değildir, vücudumuzu sarmalayan, son nefesimize kadar, inceden inceye süregelen bir sızıdır ya arkadaşım.

Hüzün dedin arkadaşım, hüzünlendim ben yine..
hüzünün kemiği yok ki..

Bir alıntı şiirle anlatayım arkadaşım hüzünü, anlatmak istediğimi, söylemek istediğimi bu şiir o kadar güzel dile getirmiş ki.

Hüzün nedir?

Hüzün nedir dostlar bilir misiniz?
Hüzün, yuvasından, düşen bir kuştur
Hüzün, bir neşeye ulaşmak için
Devamlı çıkılan bitmez yokuştur.

Hüzün, ayrılıktır, kavuşmamaktır
Hüzün, gurbet elde siyah gecedir
Hüzün, yaslı gönül, konuşmayan dil
Suskun dudaklarda, iki hecedir.

Hüzün, karlı dağdan kopup gelen çığ
Hüzün, bakmasını bilmeyen gözdür
Hüzün, laf söyleyen yobaz hödüğün
Dilinden dökülen manasız sözdür.

Hüzün, yağmalanmış arı kovanı
Hüzün, bal yapmayan tembel arıdır
Hüzün, renk renk açan bir gökkuşağı
Mavi, yeşil, erguvan ve sarıdır.

Hüzün, tek kumrudur ağaç dalında
Hüzün, bir buhardır, sistir, dumandır
Hüzün toplulukta, kalabalıkta
Yalnızlık duyduğun bir kısa andır.

Hüzün, göz yaşıdır gül yanaklarda
Hüzün, çisil çisil yağan yağmurdur
Hüzün, yoktan yere dosta atılan
Çıksa izi kalan, balçık, çamurdur.

Hüzün, sonbaharda yaprak dökümü
Hüzün, yollarımı kapayan kıştır
Hüzün, bir ceylanın zalim avcıya
Yolladığı acı, masum bakıştır.

Hüzün, beş yaşında su satan çocuk
Hüzün, parasızlık ve yoksulluktur
Hüzün, din imanı bir yana atıp
Menfaat peşinde kula kulluktur.

Hüzün, gece gündüz kapıyı çalan
Hüzün, istenmeden gelen misafir
Hüzün, bulduğunu kabul etmeyen
Gönüllerde pastır, ellerde kirdir.

Kemal Eyüpoğlu

Son olarak diyorum ki..

Hüzün bir roman değil, hüzün bir öykü değil, hüzün yaşamın ta kendisi.

fugen