Huzuru Aramakla Bulamayız

Zamana dayalı bir algılayış geliştirmek, bu dünyanın üzerimize dayadığı bir yüktür. Umutsuzca panik bir şekilde, zamanın kısaldığı, hiçbir şeye yetişemeyeceğimiz duygusuyla savrulur dururuz.  Sağa sola yalpalayarak, mesellerin içinde kaybolur, nereye nasıl gittiğimizi bilemeyiz. Aradığımız şeyleri geçmişin tozlu raflarında ya da geleceğin hayali resimlerinde bulamayız. Hiçbir şeyin planladığımız gibi gitmediğini umutsuzca fark ederiz. 

Bir yerlerde bir takım ritüeller yapmakla, tapınaklarda mum yakmakla, tepelere tırmanmakla aradığımız huzura kavuşamayız. Huzuru bir şehirde, bir insanın yanında ya da bir koşulda arar dururuz. Hâlbuki dinginliğin, huşunun, nefesin içindeki sadelikte olduğunu anlayamayız. Her nefes alışta, içeri giren huzurun bedenimizdeki devinimini ve sonra kirli ve pis olanın nefesimizle birlikte bizden çıkışını hiç önemsemeyiz. 

Bu alemdeki en önemli ilmin, nefes almak olduğunu hiç akıl edemeyiz. Nefesin içindeki Rahmani lütfu idrak edemez, nefesle dışarı atılan nefs kırıntıları için şükran duymayız. 

Oysaki huzurun burada, şu anda akan bir enerji olduğunu fark etmekle başlar serüvenimiz… An ile birlikte aktığımızda, açığa çıkar hakiki gülümseyişimiz. Ve mutluluğu şimdide keşfetmekle gerçekleşir sadr genişliğimiz…  Kalbi geniş, anda akan manalar olmak niyetiyle...

Ayperi Ferda Oral / Eğitimci Yazar

Facebook / ayperiferdaoral

İnstagram/ ayperiferdaoral