İdeallerin arkasında geçen bir hayat; Suavi..

" alevlerin arasından yüzler geçiyor,
yüzler alevlerden türkülere geçiyor,
günler alevler gibi geçiyor..
koş
aç kapıyı,
yeni ufuklar getirmiş,
gülmeyi bilen çocuklar,
bak
cocukların ellerinde güzel günler var,
güzel günler.. "

. .

Suavi Saygan..

Memur bir babanın çocuğu, 1968 - 1972 yılları arasında dünyanın uyanışa geçtiği günlerde ODTÜ Mimarlık öğrencisi idi.. Duyarlı yüreği memleket ve dünya meselelerine kafa yorması gerektiğini söyledi, ardına bakmaksızın düştü peşine umudun..

' daha eşit bir dünya ' idi istediği, ' daha özgür insanlar ' idi ve elbette ' tam bağımsız Türkiye ' o günlerde tüm sevdalı yürekler gibi.. Kimisi yazarak düştü bu umudun yoluna, kimisi çizerek, Suavi gibi bazıları ise notaların eşsiz dünyasında anlattı hüznünü, sevincini, umudunu, aşkını, memlekete vurgun sevdalığını..

Devrimci, demokrat, eğrilip bükülmeyen, gerçek manada aydın ve dimdik duruşunu ilk günden bu yana omurgasında taşıdı.. TRT 'nin Altın Anten yarışmasında birinci olup, Kazakistan 'da ülkemizi temsilen gittiği Voice Of Asia yarışmasında son beş yıldır kimsenin layık görülmediği ve birinci olandan daha üst seviyede olan Grand Prix ödülüne layık görülse de muhteşem Türk Medyası bunu haber yapma gereği bile duymadı.. Ne de olsa gösterecek baldır - bacağı ya da tartışılacak cinsel kimliği yoktu..

Kendi sözlerini yazdığı bestelerinin dışında ülkemizin aydınlık simalarının sözlerine besteler yaptı.. Nazım Hikmet, Hasan Hüseyin, Rıfat Ilgaz, Ahmed Arif gibi ölümsüz ozanların şiirlerine notalar ile hayat verdi..

Bir konseri esnasında küçük bir çocuğun ' sizinle şarkı söylemek istiyorum ' ricasına, ' hangi şarkıyı söyleyelim küçüğüm ' şeklinde cevap vermiş ve ailesinin tıpkı Suavi 'nin oğluna yaptığı gibi Nazım Hikmet ismini verdiği o muhteşem çocuk ' bugün pazar ' cevabını verince gözyaşlarına boğulmuştur..

" bugün pazar.
bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldamadan durdum.
sonra saygıyla toprağa oturdum,
dayadım sırtımı duvara.
bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
toprak, güneş ve ben...
bahtiyarım.. "

Kapitalizmin vahşi çarklarına tek başına direnebilmenin, aydınlık dimağlar yetiştirebilmenin, hasretin, ilerici ve çağdaş bir vatanın oluşabileceğine dair umudun yeşerebilmesi için silüeti ile cesaret verir daima Suavi.. O 'nu her an bir emek veya öğrenci eyleminde başında bere ile yanıbaşınızda görebilirsiniz.. O 'nun portresinde ' güzel günler görecek ' , ' güzel çocuklar ' yetiştirebiliriz.. Kimbilir..

Kır düşmüş sakallarının uzunluğunun sebebi her sorulduğunda ' her telinde bir yoldaşımın anısı var ' dediği ve benim de doğumgünüme rastlayan Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan 'ın darağacında idam edildiği günden bu yana kesmediği gerçekliğidir hayata bakışının özeti belki de..

Keşke öyle olmasa ama maalesef günümüz Türkiye 'sinde değeri anca ölümünün ertesinde anlaşılacaktır eminim, birçok gerçek sanatçı gibi..

Ama olsun, herşeye rağmen ve inatla;

Sabahın ilk ışıkları ile odama doluşan muhteşem sesi yeniden dinleme bahtiyarlığına eriştiğim şarkıları gibi, kendisi de..

İyi ki var..

" bir yanım demir ve duvar, bir yanım özgürce koşar.
duymasam sesini rüzgarın, bilirim gezer durur dağları.
tenimi dağlasanız söyleyin ne fayda, sesimi sessizliğe hapsetseniz ne fayda!.."

27.Nisan.2010
Kerem Porazan