İfade oto-kontrolü

İnsanı insan yapan ilk yansımanın beyinsel birikimler, ikincisinin de ifade oto-kontrolü olduğunu gözlüyorum. 

Beyinsel birikimler niteliğin, ifade oto-kontrolü de tutarlılığın yansıması olmaktadır. 

Beyinsel birikimleri yoğun olan ama ifade oto-kontrolü olmayan, beyninden süzmeden konuşan bir patavatsızı düşünün niteliği ne kadar değerli olursa olsun, kişiliği zayıf düşük profilde yansır. 

Hani atasözü o günün şartlarında "söz gümüşse sukut altındır demiş" onu bugüne dönüştürerek; "ne konuştuğunu bilmek, ne bildiğinden daha önemlidir" dersek sanırım uygun olur. 

Ne bildiğinden öteye ne konuştuğunu bilen olup, olanlarla muhatap olacağımız ortamlar dileğiyle...