İhanetler ve yollar

Niyedir yaşadığımız ihanetler?

Aşk, o koştuğumuz peşinden emek de verdiğimiz bırakıp gider güven güvensizliğe bırakır ve sen sadece şunu dersin neden bu değil ama sonuç o....

Sonra dost ortaya çıkar yılların hasretiyle, gel yıllarına bak der. Sen değil miydin ona bu seceneği sunan aşkını duruşlarınla beslemeyen sonuç kaçınılmazdır her ruh sarana doğru kaçar.

Her ruh beslenmek ister, sarılmak sarmalanmak ister peki duran niye durmuştur, yorgunluk hiç mi hak değildir.
Ama kolaydır alınmayanı verene uçmak. Kolay sayılır oysa.
Tuzakları vardır hayatın. İlgi duyduğunu sandığının duvarına centik atmak isteyen bir örümceğin ağ kuruşu gibidir duruşu. Ruh bu kayıtsızlıkla çoğu kere bu ağa düşer ve duvarında örümceğin centik olur. Bekler örümceği yaz günü ama umrunda değildir ki artık attığı centikle yetinmektedir örümcek yeni bir ruha ağ kurmaktadır o....

Hüzünle dününe bakar ruh oradaydı beni salmıştı ama ben ona uçmadım ama o orada durdu ve beni yazdı içinde beslediği çocukla hani benim istediğim hep o çocukla...

Döner ruh ihanet yoktur ki ayrıdır ve bu suç değildir.
Duran bilmektedir oysa o gittiğinde gittiği gibi değildir artık..
Ama o durmakla hep aynıdır oysa....

Aşk gelir yanına biliyorsun kabul et onu istiyorsun der, dostluk yıllarca seni sarmaladığını unutma der. Güven uzak durur susar...

Aşk, beslenmek ister ama güven hep güç zamanlarda çıkıp ama der o uçup gitti ve sen sadece bekledin. Aşk sulanmak ister güven kurutur tüm damarları.

Niyedir peki yaşadığımız ihanetler?

Suçlusu keşkelerimizde saklı olan ve asla haklısı haksızı olamayan ne bu hain duruşlarımız, gittiğinde açıyla uyandığımız ruhların telaşlı hali. Sarılmalı ve unutmalı dünü aşkı güvene kırdırmadan dostluğu beslemeli hayatın tüm damarlarıyla...

Yollarımız denize çıkmalı ve korkmamalı...