İlk Aşk

Bugüne kadar sizlere yazmış olduğum 3 kitaptan da kesitler sundum. Hatta romanımı başından sonuna kadar yayınladım. Yazım hayatım bir bloğumda anlattığım gibi, adını YOL Defter adını  koyduğum günlüğümle tam olarak başlamıştı. Suat Konuralp isimli mühendis bana bu ajendayı Bolu Çimento'dan stajdan ayrılırken 1991 Eylül'ünde vermişti. Ve ben ilk kitabı yazana değin karalamalarımı bu defterde tuttum. KRONOLOJİ- Bir Yaşam Mücadelesi ve Bir Şiir Kitabı adı Zaman, tam da bu günlükten yola çıkılarak yazıldı.

Roman en uzun çalışmam oldu. 2007'de bir iddia uğruna başladığım kitabımı 2009 tarihinde bitirmiştim: İyi Şanslar Sevgilim. Ancak itiraf etmem lazım ki zaten hikaye kafamda netleşmişti yıllar boyunca.

Aşağıda Kronoloji'den aktaracağım son bir bölüm var. Bundan sonra bu kitaplardan sizlere blog üretmeyeceğim oysa ki daha bir sürü imkan varken. Kendinize İyi bakın..

14/09/94

YENİ LEVENT.İSTANBUL

“BİR HİKAYE DAHA”

Çok zaman olmuştu ben doğalı. Nice hikayeler yaşamıştım ve yaşayacaktım. İşte bu hikayelerin tam ortasında seninle tanıştım. Çektin beni kendine ilk nefretimle, sana ulaşamamanın ezikliğiyle. Hep üstüne geldim, hep kızdırdım. Fırlatacaksın diye baktım elinde bardak, kızmadın, uzaklaşmadın. Bardak hiç kırılmadı. Gülümsemeni hiç bölemedim. Yanında huzursuzluğumu hiç yenemedim. Kendim olmak için çabaladım. Çabaladın iletişime geçmek için ve hiç yorulmadın. Kendimi ellerine teslim etmek için hep korktum. Sen hiç ürkmedin, benimle dalga geçmedin. Bitirmek istedim, bittim. Başlamamı hiç beklemedin. Hikayemiz benim için yoğundu, inanılmazdı. Senin için hayatın içinde doğaldı. Tanıştığımızdan beri çok zaman oldu ama zaman hiç geçmedi. Hiç istenmedi ki! Sana birşey ifade edemeden hikayemiz bitti. Yaşamımın sonlarına doğru yeni başlangıçlar için...

İşte ıssız bir adamın sözleri ve bu adamı islah edebilmek için ben tam 35 yıl uğraştım. Allah'a bin şükür ki başarılı da olmayı başardım.

Oysa yaşamak bir mücadele değil de daha çok demini tutturduğun bir çay tadında şiirmiş.

Oysa aşk çevrende değilde senin gönlünde yatan uyanmamış bir aslanmış.

Oysa sevmek aşktan da yüce, Allah'a ulaşmak kadar güzel, kesintisiz ve sonsuz bir duyguymuş.

Ve aile olmak herşeyin ötesinde bir tatminmiş.

Ve öğrenmek insanın yaşama azmiymiş.

Ve ölüm herşeyi ve herkesi untumak için gerekliymiş.

Ve evlenmek tüm arızalarına rağmen aile olmak için en temel adımmış.

Ve Türkiye, vatanların en güzeli, milletlerin en arızasıymış.

Ve ben Türkiye'nin yetiştirdiği, en seçkinci, en entellektüelci, ve en cesaretli bireylerinden biriyim.

Ve Allah'tan başka kimseden korkum yok.

Ve yoldaydım amma artık yolu sonlandırdım. Kıyıya yanaştım. Ve şimdi de karaya atlamak üzereyim.

Sizleri seviyorummm...

Saygılar,

ANIL