İmam çocukların önünde asılır mı?

İçki sofrası kuruluyor meydana. Masanın etrafına beyaz giyinmiş Ermeniler toplanıyor. Viski şişesinden pet bardaklara doldurulan viski, şerefe diye havaya kaldırılarak içiliyor. Daha ilk yudumda sendelemeye başlıyor bazıları. Bir ses duyuluyor yakından. “Komutan” diyor birisi. Hepsi hazıraola geçiyor.

-“Camiyi yakın”

Emir, sert bir şekilde çarpıyor cami duvarına, ses yankılanıyor. İçeriden cami imamını sürükleyip çıkarıyor, az önce yalpalayan adamlar.

Yaka paça çıkarılan imam bağırıyor;

-“Allahu ekber” diye.

Daha önce çatılmış olan dar ağacını meydana getiriyorlar. Boynuna ilmeği geçirip, imamı çocukların gözü önünde asıyorlar.

Birisi hamile bir kadının karnına tekmeler atıyor. Diğeri elinde bebek taşıyan bir kadını kolundan tutup yere yatırıyor. Üzerini yırtıyor. Başkası bebeği zorla kucağından alıyor kadının. Süngüyü batırıyor bebeğin vücuduna. Çocuklar dayanamıyor ve çığlık atıyorlar.

Türk milisler gelip Ermeni çetecileri öldürüyor.

Erzurum Aşkale kurtulmuş oluyor.

Tören alanı kalabalık.

Kürsüye çıkan AKP’li belediye başkanı Ahmet Yaptırmış şunları söylüyor:

" Hamile kadınların karnındaki yavrular çıkarılıp annelerinin gözü önünde katledilmiştir. Katliamı, temsili olarak yeni nesillerin görmesi için her yıl tekrarlıyoruz. İnsanlık tarihinde en utanılacak vahşetlerin yaşandığı çağımızda kurtuluş günlerinin önemi daha iyi anlaşılmalı ve daha iyi bilinmelidir. Milli ve manevi heyecanlarımızın canlı tutulması o günlerin yeniden hatırlanması bizlere şerefli bir gelecek için ışık tutacaktır...”

Öğrenciler ve velilerinin gözleri önünde bu vahşet sergilenirken, Genelkurmay başkanı Yaşar Büyükanıt’ın son operasyonla ilgili açıklamasında: “parçalanmış cesetleri göstermek insanlık dışıdır” Sözünü hatırlıyorum.

Karla kaplı Aşkale meydanında yerde yatan “Ermeni kıyafetli” belediye işçileri, onların ölü bedenlerinin üzerine ayaklarını basmış “Türk milisi” rolündeki esnaf, acemi marangozun yaptığı dar ağacı sehpası, sarılıp sarmalanmış oyuncak plastik bebek, pata çata tüfekler...

Düşman işgalinden kurtarılma temsilleri siyasilerin ve idari yöneticilerin yaratıcılıklarını fazla zorluyora benziyor.

Trajik bir dönemi anlatmak için çocukların gözleri önünde bebek süngülemek mi gerekiyor?

Bu trajik-komedilere ne zaman son verilecek?

Çocukların önünde idam sehpaları kurmak, bebek süngülemek normal mi? Tarihte bunlar olsa bile bunları bu şekilde canlandırmak, şehrin meydanına okul öğrencileri toplayıp katliam canlandırmaları yapmak, onları daha “şerefli bir nesil” olarak yetiştirmek için mi? Bu şekilde mi “milli ve manevi heyecanlarımızı” canlı tutacağız?

Alizarin’den sevgilerle...

Haber: Turgay İPEK / DHA