İnadına yaşamak

Göçebe hayatın neresine kurarsanız düş çadırını,

Kaldırdığı ya da barındırdığı kadar dayanır sürgünlere,

heybesine sakladığı kuru bir düştür gözlerinde çobanın,

kavalında titreyen,

parmaktan yüreğine inan hoyrat bir çığlıktır kimi zaman ....

Düklerin, matmazellerin elit dedikleri şehrin varoşlarında,

bir başına karanlık yalnızlıkları ıskalamaktır sessiz gecelerde...

soysuz kent korsanlarına esir kılmaktır uçurum düşleri...

bir başına acı doğramaktır kimi zaman hüzünlere....

kimi zaman ise,

bıçağın en keskin ağzına dayamaktır yüreği,

beşbin metresinde dondurmaktır umutları buzulunda,

hatta korsan başkışlarda, gizemli özlemleri fırlatmaktır ....

Kerbelada bir damladır belki de ,

elinden içilesi gelmez kahrolası avuntuların...

kırık - dökük parçalardan elleriyle sarmaladığı yürektir,

yalnızlıkları adamaktır , hasretleri doğramaktır şaşkınlıklara...

ve ...

ne çizgisine güvenmek hayatın ne de gölgesinden korkmaktır ölümün...

Ararat zirvesinde,

buzullar içinde yeşeren kardelendir kimi zaman hayat ...

.....

KOÇAK

26.09.2009

İstanbul