İnançlarımın en bilenmiş rengiyle

Bir palmiyenin zümrüt kollarında
Uçuşurda acıtan tarih;
Büyür utangaç bulutlarım...

Onlar ki;
Seyrek dokunmuş gözyaşlarıyla
Islak içime akıttığım
Vurgun çocukların kanayan
Ve kanatan erdemli öyküleri...

İş, ekmek ve özgürlük pankartlı
Delikanlı çılgın zamanlara
Uzanan yüksek voltajlı notalardır
Düşlerimdeki direngen yolculuklar.

Sokaklarda mızıka çalan
Yaralı çocuk siluetleri çakılırken bilincime;
Bu yorgun, bu sancıyan atlasın
En kırmızı sokaklarında
Ütopyalar çoğaltmak istiyorum...

Ki; aşkları kanatsın beni
Ki; mavi soluklar alayım
Ki; vuruldukça çoğalayım...
Karınca yuvalarından saldırır gibi
Sarıbaşakların en olgun tanelerine.

Bir uzak düş de olsa;
Bu kavganın yüzü hürmetine
Güncemin en billur dizelerini dizeyim.

Ve güller solduran dar ağaçlarına
Devrimin en ateşli seslerini
İnançlarımın en bilenmiş rengiyle kazayım...