İnsan ki.......

Karanlığın dilinde söylenmemiş sessizlik kalmamıştır. Zira tüm sessizliklerin gölgelerde resmedilmiş halidir gece. Kimine göre kuytu, kimine göre pus, kimine göre aydınlık, kimine göre de kendine kalmaktır...

Belki de olmak demektir gece!

Kendin olmak, insan olmak, gerçek olmak...

Ya da belki de kalmaktır gece! 

Kendin kalmak, insan kalmak, gerçek kalmak...

İnsan tüm kırılmışlıklarına, neden gecenin karanlığını yara bandı olarak sarar ki? Gündüzler neden üflemez acıyan yerlerimize?

İnsan ki sorular sarmalında koca bir hiçlik...