İnsanın evrende ki yeri - 1

Ballard, ‘Yakın Geleceğin Mitosları’nda (Ayrıntı Yayınları, 1993, Sayfa: 84) şöyle diyor: “İnsan, gezegenini terk edip dış uzaya açılarak bir evrim suçu işledi; evrendeki yerini belirleyen kuralları, zaman ve uzay yasalarını çiğnedi. Uzayda yolculuk etme hakkı başka bir canlı türüne aittir; işlediği suç yerçekimi yasalarını hiçe saymanın hak ettiği bir cezayı gerektirir. Uzay’a her uçuş / yolculuk, zaman ve uzay algısına hasar veren bir travmadır. Kendi gezegeninden ayrılmak bir evrim korsanlığıdır, bunun için zamandan sürgün cezası gelir.”

Bunu diyen bir bilimkurgu yazarı.

‘Daima Eve Dönüş’ diyen Ursula K. Le Guin bile, kendi gezegenini terketme, hem de ihanet sayılan bir biçimde terketme hakkı tanır.

İnsan uzaya çıkalı beri henüz 44 yıl oldu. Bu süre bile uzaya giden insanları değiştirmeye yetti. Uzaydaki evrimimizin ev-gezegenimiz Dünya’dakine benzemeyeceği kesin. Yaşanabilir gezegenler bulsak bile, bunlar Ay veya Mars gibi de olabilir. Ay’da sürekli yaşamanın nasıl bir sonuç vereceğini 2050’de görmüş olacağız.

Kimileri için ceza olan, kimileri için ödül olabilir ve tersi de. Transhümanistler ve posthümanistler daha şimdiden insan olmayı, insan olarak kalmayı reddetmiş durumdalar ve epeyi de taraftar toplamış durumdalar. Ballard gibilerin yaptığı onların yolunu tıkamak. Kendisinin yürümekten korktuğu yolları yürüyenleri tehdit etmek.

Wilhelm Reich ‘Dinle Küçük Adam’ı boşu boşuna yazmadı herhalde. Ballard'da o küçük insanlardan biri yalnızca.

Evren oradadır. İnsan oraya giden yolun başında küçücük adımlar atmıştır. Dev adımlar gelecekte gelecektir. Gelecek hep gelir ve uzun sürer. Uzay yolu sonsuz bir taodur.