İnternet sansürü ve Tommiks Teksas

Orta yaşı geçmiş olanlar iyi hatırlarlar tommiks teksası. Kah renkli, kah siyah beyaz sayfalar içinde seri halde satılan kitaplar halindeydi. Dili, zaman zaman kullanılan argoları saymazsak akıcı, sade, kahramanlar çizgi film şeklindeydi. Olaylar, genelde Kızılderili ve beyazlar arasında geçen mücadele üstüne kurguluydu. Sonra Kara Murat, Karaoğlan gibi yerli yazımları çıktı. 

Ve teksas tomiks okumak okullarda yasaktı. Yasaklara karşı serbest olmasını savunan edebiyat ve Türkçe öğretmenleri de vardı. Bunlar, tomiks ve teksas okumanın öğrencide hayal gücünü geliştirdiği, kitap okuma alışkanlığını ve zevkini kazandırdığı, çizgide oran kavramını verdiği gibi fikirlerle yasağa karşı çıkıyorlardı. 

Yasakçılar ise çocukta şiddeti kamçıladığı, argo öğrettiği, yabancı kültür aşıladığı, maceraya sürüklediği şeklinde görüşler ileri sürüyorlardı. 

Teksas ve tomiks öcü gösteriliyordu. Buna rağmen cebinde, kucağında koynunda, belinde, bacağında teksas tomiks taşıyan öğrenciler bulunurdu. 

Teksas tomiks tütün değil, alkol değil, kumar değildi. Niçin yasaklanıyordu? 

Yasak doğrultusunda ileri sürülen görüşler ne derece doğruydu, bilinmez ama bugün internette gelinen nokta, tomiks teksas kitaplarının yasaklanması ile benzerlik taşıyor. Okullarda binlerce siteye erişim yasaklı, daha olmadı damgalı. 

Okullarda yıl sonu etkinlikleri için halk müziği araştırıyoruz, türkümüzün adını yazıyoruz, ilk yirmi sayfada bir sitenin dahi açılması mümkün değil. Sanki ben yasaklamışım gibi bir öğretmen olarak çocuklara mahcup oluyorum doğrusu. Başka bir gün belgesel izlemeyi düşünüyoruz, o da neredeyse mümkün olmuyor. Uzun bir uğraştan sonra beş dakikalık bir kutup ayısı belgeseli bulup onu izletiyoruz. 

Buna göre, okullardaki internet erişimi, sadece ders kitapları ve öğretmen plan programı ile sınırlı kalıyor. Bunun dışında çok az kısım erişime açık. 

Erişim konusunda, en sakıncalı görülen ve korkulan Facebook olduğuna göre, yasağın getirilmesi acaba öğrencileri Facebook’tan ne kadar alıkoyuyor? Konu üstüne ciddi bir araştırma yapıldığında öğrencilerin büyük bir çoğunluğunun Facebook üyesi ve her gün aktif oldukları görülecektir. 

Yasaklamak yerine, seçebilme eğitimi üzerine ağırlık verilse daha etkili olacak. 

Hem teknoloji ve iletişimin önemini biliyoruz, hem başta kendi değerlerimiz ve kültürümüz olmak üzere iletişim ve erişimi engelliyoruz. 

Tommiks ve teksasta olduğu gibi. Gereksiz yasakları anlamak zor. Hüseyin Seyfi.