İrem mesnevisi

 Sen güzel bir şey yaparsan onu takdir eden bir gün bulunur
Kapını çalarlar ve saati kurarlar talih kuşu sonunda soyunur.

Ey benim güzel Allahım ben sana ne yaptım kimse görmedi
Gözlerindeki bu yaşlar nedir, diye, bir gün silen hiç olmadı

İşte öyle melul, mahzun geziyoruz  bahçende bir süre için
Kimseden ne bir ses var ne bir nefes bu Allahın kulunu seçin.

Gelin Allah aşkına derdin nedir,  diye sorun, bir selam verin
Selam bile vermezseniz, sesinizi bir duyurun, bir sesleniverin

Şöyle geçiyordum uğrayıverdim şu dünya denen harnameye
Baktım  kent adı altındaki harabeye, şu insan denen viraneye.

Kimse hayatından memnun değil, yine de sürüklenip gidiyor
Kiminin ipinden tutmuşlar, her şeye amenna deyip şükrediyor

Madem insan bu kadar düçar , niçin durmadan kanatlanıp uçar
Veya uçmak ister de , hülyanın derinliklerine, vesveseye kaçar.

Artık oturup düşünmeli, sömürmek sömürülmek insan için değil
İnsanca bir düzen kurup , insani duygular karşısında artık eğil.

Dai sen dahi , bir insan olmak istemez misin, sömürüden uzak
Düşün, kendi dünyanı kurmuşsun sevgilinle sen, dırdırdan ırak!