İşgalin içyüzündeki kadın

Inbar Michelzon İsrail Savunma Bakanlığı'nda iki yıl zorunlu askerlik hizmetini tamamlamış bir kadın;

"Birilerinin konuşulmayanı konuşması gerektiğini hissettim" diyerek başlıyor.

Geçen hafta, Tel Aviv Kafe'de, okumuş olduğu ve haklı bulduğu, "işgale son verilmeli" duvar yazısını hatırlayarak askerde gördüklerini anlatabileceğini söylüyor.

İsrail'de 18 yaşına girmiş her bayan 2 yıl zorunlu askerlik görevine tabi.

Inbar Michelzon şimdi 29 yaşında;

İkinci intifadanın patlak verdiği 2000 yılı eylül ayında, idealist bir yaklaşım ve ülkesine hizmet duygusu ile, tansiyonu yüksek, intihar bombalarının çok olduğu yer, Gazze İsrail şeridinde askerlik görevine başlıyor.

" Düşmanın olan Arap'a çok sert davranman gerektiği konusunu, zamanla ve yavaş yavaş oyunun kuralları içinde anlıyorsun. Gayet rutin bir örnek; karşıya, çalışma ofisine gitmek isteyen bir kadının izin alabilmek için saatlerce bekletildiğini görünce, önce buna bir anlam veremiyor ve yanlış bir yerde bulunduğunu düşünüyor, kendini orada yalnız hissediyorsun. Askerlerin Araplar'a vurduklarını, onlara güldüklerine tanık oluyor ve kendini dışarıdan biri olarak düşünüyorsun."

İsrail'de askerlik yapan bir kadının, hayatta kalabilmesi için erkekçe davranması gerektiğini ve orada duygulara yer olmadığını anlatıyor Michelzon.

Golan, Michelzon gibi askerliğini yapmış 27 yaşında başka bir bayan;

"En zayıf anlarım, silah arama maksadıyla, gecenin saat 2'sinde Filistin ailelerinin tamamen uyandırılarak dışarı çıkarılması oluyor. Çocukların korkusunu hatırlıyorum, Eğer 4 yaşındaki çocuğun yerinde ben olsaydım acaba nasıl yetişirdim?" diyor.

Yaşlı bir Filistinli sokak ortasında aşağılanırken kendi büyük babasını hatırlıyor bir başka bayan İsrail askeri.

Öte yandan Eden Abergil isimli başka bir kadın asker, esir alınmış, elleri ve gözleri bağlı Filistinli esirlerle çektirdiği hatıra fotografı face book'ta yayınlayınca kıyamet kopuyor.

İsrail kadın askerlerinde bir şeyler oluyor ve kadın, işgalin iç yüzündeki kadını anlatıyor.

Hüseyin Seyfi

kay; the guardian