IŞİDsek de unutacağız (!)

Memlekette üzücü olaylar olduğunda gerekenleri yapmasak da insanlık gereği hep beraber üzülmeyi ihmal etmiyoruz. Hatta dünyanın öbür ucundaki acılar için bile üzülüyoruz, doğal olarak. Ancak üzüldüğümüz, kahrolduğumuz olayları kısa sürede unutuyoruz.

Birçokları gibi bunu ben de eleştiririm öteden beri. Gelgelelim son günlerde yanıbaşımızda vahşice kıyım yapanları görünce bazen unutmaktan başka çaremiz olmadığını düşünür oldum. Gerçekten o kadar çok kötü şey yaşıyoruz ki... Elimizden de bir şey gelmeyince unutmaktan başka çaremiz kalmıyor, maalesef... Soma'nın gündemimizden çabucak çıkmasının nedeni bu çaresizliğimiz olsa gerek... Öte yandan acıları öylece unutmaktan daha kötü bir şey var... İnsanlar vahşice öldürülürken "Görmedim, IŞİDmedim!" demek, diyebilmek...

Yanı başımızda vahşi bir örgüt, fikirlerini yaymak için çağ dışı yöntemlere başvuruyor. Her gittiği yerde katliam yapıyor. En kötüsü ise bunu İslâm adına yaptığını söylüyor. Dünyanın başka yerlerinde buna benzer bir sürü saçmalık vuku buluyor. Oysa 21. yüzyıldayız. Yani insanlık bu olayların olabileceği yüzyıllardan çok ama çok ilerde. Ama insanlığın bundan haberi yok sanki. :( "Bu çağda nasıl olurda böyle şeyler olur?" diye sorduğumda aklıma bir fıkra geliyor...

Bir tavşan her gün eczaneye gidip "Havuç var mı, havuç?"" diye soruyormuş. Eczacı da her gün sabırla "Yok!" diyormuş. En sonunda bir gün eczacı sıkılıp tavşanı dövmüş, dişlerini de bir güzel kırmış... Tavşan ertesi gün yine gelmiş ve... "Havuç suyu vay mı, havuç suyu?" diye sormuş! :)

Yapabilecekleri sadece öldürmekle sınırlı olanlar da tıpkı bu tavaşn gibiler... Yerin, zamanın hiçbir önemi yok. Her ne şartta olursa olsun öldürmeye odaklanmışlar... Şartlar ne olursa olsun, amaçları ya da bahaneleri ne olursa olsun bildikleri tek şey öldürmek... Ve bunun yegâne nedeni cehalet! Bu tip insanlara ne şartları sunarsanız sunun cahilliklerini kullananarak onları boş vaatlerle kandıranların emelleri için öldümeye devam edeceklerdir.

Gerçekten bu örgütlere katılanların çok ama çok azı eğitimli kişilerdir. Yoksa eğitimli, aklı başında hiçbir insan evladı günahsız insanları öldürmeye Allah'ın rızası olacağını düşünemez... Cehalet denizlerinde boğulmayan hiçbir insan amacını unutup düşmanının karısının, kızının ırzına geçmek için fetvalar vermez... Ama bir insan cahilse... Her şeyi ama her şeyi yapma potansiyeline sahiptir! O yüzden M. Kemal'in dediği gibi "Cehalet, yenilmesi gereken asıl düşmandır!"