Issız Adam ve eski 33’lükler

Geceyarısını geçmişti, film bitip sinema dağıldığında. Bahçelievler sokaklarındaki gecenin sessizliğinde, ilk kez bir arabadan yükselen müziğe kızmadım. Sinema salonunda ayrılırken hala devam etmekte olan Ayla Dikmen’in şarkısı, yanımızdan geçen arabada çalıyordu. Belli ki hazırlanmışlar, sinemadan çıkanlara hoş bir an yaşatmak istemişlerdi.

Issız Adam çok güzel bir filmdi, çok farklı birşeyler vardı. Hani derler ya anlatmakla olmaz, görmek gerek diye. O farklı olanı anlamak için bu filmi görmek gerek.

Bizim zamanlarımızın şarkılarını şimdilerde filmlerde çok güzel kullanıyorlar. Romantik filminde çok sevmiştim, şimdi de Issız Adam filminde...

45lik ve 33lük plakları yeniler bilmezler. 45’lik plağın iki yüzünde birer şarkı olurdu ve o şarkıyı dinlemek için plağın iğnesini plağın en dışındaki çizgiye bırakırdık. 33lüklerde albümler olurdu, iki yüzünde genellikle beşer şarkı. Aradan bir şarkı dinlemek istediğimizde ses çizgilerinin arasındaki kalın çizgileri sayardık ve iğneyi oraya bırakıverirdik, özenle.

Issız Adam’da 33lükler vardı. Semiramis, Hümeyra, Nil Burak, Ayla Dikmen... Hümeyra’nın 33lüğünü koyuyor pikaba ve şarkılardan birinin üzerine bırakıyor pikabın iğnesini ve bir şarkı çalıyor. Keşke o plaklar elimde olsaydı ve perdede görünen track ile şarkının olduğu track aynı mı diye karşılaştırsam, diye düşündüm sinemada filmi seyrederken. Kesin doğrudur, Çağan Irmak sinemamızda çok özel şeyler yapıyor. Herşey çok özenli, bir nakış gibi işlenmiş. O özende perdedeki görüntüde yanlış track olmaz, diye düşünüyorum.

“Issız Adam” mı “Issız Ada’m” mı diye aklıma takıldı filmin başında. Issız Adam Alper’i oynayan Cemal Hünal çok iyiydi. Eski Yeşilçam filmlerinde olsa, kötü adamı oynatırlardı ama sinemamız eski sinema değil. Issız “Ada’m” Ada’yı oynayan Melis Birkan o kadar çok kişiye benziyordu ki sanki her güzelden bir parçayı yapıştırıp güzel bir yüz yapmışlardı. Güldü mü Şevval Sam oluyordu, ağladığında başka bir tanıdık yüz, öfkeli anında başkası, alaycı anında...

Şehirler, sokaklar, evler, dükkanlar, terminaller ve insanlar. Yaşananlar, söylenemeyenler. Çağan Irmak güzel bir film yapmış, seyredilmesi gereken bir film.

SİNEMA HAKKINDA

Ankara Bahçelievler’de iki sinema vardı, Sinema On ve Büyülü Fener... Yakın zamanda Sinema On kapandı, şimdi tek sinemamız var: Büyülü Fener. Bir akşam vakti yürüyerek gidilebilecek mesafede bir sinema olması çok güzel. Keşke daha sık sinemaya gitseydik ve diğeri de kapanmasaydı. Yıllardır hafta içinde sinemaya gittiğimizde 3-5 kişi olduğumuz salonda, bu akşam yarı yarıya dolu şekilde film izlemek umudumuzu artırdı. Sinemaya gidelim sinemalar kapanmasın.

Ankara, 19 Kasım 2008