İşsizlik sorununa çözüm arayışları

1. Maden, gemi, uçak, uzun ulaşım vb. gibi ağır ve riskli üretim ve hizmetlerde çalışma saatleri azaltılarak ( çalışan ücretleri değiştirilmeden) hem çalışan kesimin yıpranmasını hemde yeni işe almalar sayesinde işsizliğin azaltılması sağlanabilir.

2. İşporta çalışanların belli konum ve şartlarda yerel yönetimlerin denetiminde çalışma alanları ve sayısı artırılabilmelidir.

3. Mevsimlik işçi hareketlerinin dört mevsime yayılması ve çalışma şartlarının iyileştirilerek artırılması.

4. Part-time denilen kısa zamanlı çalışmaların teşvik edilip artırılması. Öğrenci ve işsizlere öncelik verilmesi.

5. Tarım ve hayvancılığın verimli ve sağlıklı gelişip kendi kendine yeten ülke konumuna getirilme amacı ile bu alandaki iş kollarının artırılıp geliştirilmesi.

6. Belirli mesleklerdeki fazla çalışılarak elde edilen mesai ve ekücret çalışmalarını yeni sözleşmeli personel edinilerek giderilmesi.

7. Çocuk çalıştırılmasının engellemesi kamuoyunda bu konuda bilinç oluşturulması, genç işsiz ve mesleki öğrencilerinin çalışmaları teşvik edilmeli.

8. İş ve işçi kurumunun tüm bölgelerde işlev ve olanaklarının arttırılması, işsizler moral ve eğitim merkezlerinin açılması, bu kişilere kısa sürelerde edinilebilecek mesleklerin kazandırılması. İşsizlikle ilgili sosyal dayanışma sivil toplum oluşumlarının kurulmasını teşvik edilmesi. İşsizlerin borçları konusunda belirli düzenlemeler yapılması. İşsizliğin çözümleri konusunda eğitim ve akademik gibi bir çok çevrede fikir, öneri içeren yerel ve bölgesel seminerler, toplantılar düzenlenmeli.

9. Yerele ve bölgeye özel iş olanaklarının artırılması ve iş için yapılan göçlere mecbur bırakılmaması. Göç alan büyükşehir yönetimlerinin çalışmalarını bu konuyu gözönüne alacak biçimde planlaması ve yönetmesi sağlanmalıdır. Büyükşehir yönetimleri göç veren bölgelerin yönetimleriyle iletişimi sürdürerek araç, gereç ve maddi olanaklarda yardımlaşma sağlanarak bölgeler arası iş hareketlerine mecbur bırakılmamasına çalışmalıdırlar.

10. Ekonominin önemli maddesi olan marjinal fayda ilkesi teori ve oluruna bırakılmayıp benzer kalite ve fiyata sahip üretim ve hizmet sektörü kârlarına uygulanmalıdır. Bu sayede verimin artması, paylaşılması ve rekabetin amacına uygun gerçekleşmesi sağlanır. Marjinal faydanın küresel olarak ekonomik koşullara göre belirlenmesi küresel krizlerin oluşmasını da önleyeceği açıktır.

Sonuç olarak işsizlik kaderimiz değildir. Bu konuda daha bir çok çözüm yolları üretilebilir. Küresel değişimleri takip ederken kendi kaynalarımızı ve olanaklarımızı tekrar gözden geçirmeli ve iç olumlu dinamikleri hareketlendirmeliyiz.

Sayın Emre Kongar'ın dediği gibi "gelişmekte olan ülke ahlâksızlığı" etkisinden sıyrılıp bize özgü geleneğimizden gelen (amaçdışına taşmayan) yardımlaşma ve dayanışma potansiyelimizi ekonomi bulanımına çözümlemede kullanmalıyız.

Ekonomiyi hakettiği yerde tutmalıyız. Kendisiyle ilgili olmayan her konu ve seviyeden ayrı tutarak insan yaşamının amacı değil aracı olduğu konumunda. Kaynak, üretim ve hizmetlerin tekelleşip görünmez kötü el konumundan paylaşmayı sağlayıcı, genele yayıcı bir yola çevirmeliyiz.