İstanbul'da yaşıyorum gözlerim kapalı

İstanbul…Kelimeye okuduğunuz anda herhangi bir tanımlamaya gerek kalmadan herkesin zihninde farklı anlamlar oluştuğunu tahmin edebiliyorum. Bazılarında kalabalık, trafik, kaos bazılarında deniz, boğaz, balık bazılarınızda taksim, Nevizade, Fransız sokağı… Bu liste uzar gider. Ben deniz, boğaz, balıkçılardanım sanırım. Aynı zamanda boğazda yüzenlerden… Bunu söylediğimde hep çok tepki alırım. Pis denizde nasıl yüzüyorsun? 

Hiç anlam veremem! Günde 1000 kişinin girdiği havuzda hijyen düşünmeden yüzüyorsunuz ya ? Bazı şeyleri çok fazla abartmaya, zihnimizde takıntı yapmaya gerek yok diye düşünüyorum. Boğaz pis değil mi? Havuzlara girenlerin eleştirilerini ciddiye almasan da evet boğaz pis. Burada bir nokta koyalım. Üsküdar’dan Çengelköy’e doğru sahil boyunca devam ederken boğazın kenarındaki o mucize parklarda yalnızca genç erkekler değil, aileler de artık denizin tadını çıkarmaktalar. Denize girmeseler bile sandalyelerini atıp İstanbul’un boğazın, denizin tadını çıkartıyorlar. Bir de buralarda alınan keyfin bedelsiz olma unsuru var. Deniz pis ama İstanbul’u İstanbul’un güzelliklerini yaşamak istiyoruz. 

Keşke birileri bizi daha çok sevse de boğazımızı en azından bir nebze daha temiz hale getirse, önlemler alsa. Biz de tereddüt etmeden atsak kendimizi boğazın serin sularına… İstanbul’u yaşasak gözlerimizde deniz gözlükleri…