İstanbul kuşatıldı!..

Seçim günü yaklaştıkça, bazı büyük(!) partilerin genel başkanlarının, ekranlarda ve miting meydanlarında, her zamanki horoz dövüşleri iyiden iyiye kızışmaya başladı.

1950’ lerden itibaren siyasi parti liderlerinin, her seçimde görmeye alıştığımız atışma ve sataşma geleneğinde maalesef bu seçimlerde de bir değişiklik olmadı. Fosilleşmiş siyasetçiler ve siyaset geleneği anlaşılan o ki ülkemizden öyle pek de kolay gidecek gibi görünmüyor.

Her seçimde yinelenen bol keseden vaatler, internet sitelerinde mizah olup, dillere düştü.

Ortalık gürültü ve afiş kirliliğinden geçilmez oldu. Her taraf afiş ve bayraklarla donatıldı. Giydirilmeyen bina ve araç neredeyse kalmadı.

Her seçim öncesinde olduğu gibi kaldırımlar yine söküldü, yol kenarları yeni çiçeklerle donatıldı. Özellikle iktidar partisi tanıtım ve reklam konusunda ipin ucunu iyice kaçırdı. Vatandaşa sadaka gibi dağıtılan gıda, kömür v.b. malzemeler, ihtiyaç belirlemeden kapıların önüne bırakılır oldu. Nohut çuvalları, bazı yazarların köşelerinde alay konusu haline geldi.

Mitingler için, kamu malı olan toplu taşıma araçları, şehir hatları vapurları, belediye otobüsleri ve metrolar sözde kiralanarak(!) iktidarın bayrak ve afişleriyle donatıldı.

İstanbul’daki ilân tabelalarının (billboard) neredeyse tamamı iktidar partisine ayrılmış. Gazetelerde yazılanlara göre, bu ilân tabelalarının sayısı, seçim öncesinde yaklaşık 1500 adet çoğaltılmış!.. İşin en ilginci ise, iktidar partisinin afişleri neredeyse her gün değişiyor.Tabii vaatleri de!..

İstanbul, AKP tarafından, denizden ve karadan bazen de havadan kuşatıldı desek abartmış olmayız. İstanbul’a kuş bakışı bakan herhangi bir kişi, vatandaşın vergilerinin, bu iktidar tarafından ve kısmen de diğer partiler tarafından nasıl çarçur edildiğini kolayca anlayabilir.

Siyasi partilere yapılan devlet yardımı, yaklaşık 380.000 YTL. Bu kocaman pastadan pay kapmak için belediyeler, reklam ve afiş firmaları yarışıyor. Aslan payı ise, adına ulusal denilen yerel basının.

“Seçim ekonomisi uygulamayacağız (!)” diyen iktidar partisi, bu sözlerini unutmuşa benziyor. Çılgınca para harcıyor. Bu para yoksul vatandaşın cebinden çıkıyor.

Bu seçimlerde en fazla kullanılan seçim malzemesi kadınlar ve şehitler oldu. Partiler, listelerinin en sonlarında yer verdikleri kadın adaylarla övündüler. En acı vereni ise bir partinin “MEHMET” adını kullanarak siyasi propaganda yapmasıydı.

Mehmet, İslam Peygamberi’nin adının Türkler tarafından söylenen şeklidir. Mehmet, aynı zamanda askere gidenlerin tümüne verilen ad dır. Türk halkı, askere giden evlâdını “Mehmetçik” diye çağırır. Şehitlerin simgeleşmiş adıdır. Ne yazık ki bu seçimlerde siyasi malzeme haline getirildi…

Bu seçimlerde siyasetin kirli yüzü bir kez daha ortaya çıktı. Bir takım basının ve mitinglerin yönlendirmesiyle halk, 2002 seçimlerinde yaptığını yapacak ve tepki oyu kullanacak.

Ne yazık!..

Türk halkı, oyunu sadaka karşılığı satmadan, kendi özgür iradesi ve kimsenin yönlendirmesine kulak asmadan, istediği partiye; kirlenmemiş, halkı aldatmayacağına dair söz veren dürüst parti veya partilere kullanmalıdır. 2002’ deki tepki oylarının bizi nerelere getirdiği ortadadır.

22 Temmuz seçimi, Türkiye için hayati öneme haiz bir seçimdir.

Her vatandaş, “İYİ DÜŞÜN! meli, “SORUMLULUK” bilinciyle ölçüp biçmeli ve tek silahı olan “OY” unu, kendisi, çocukları ve TÜRKİYE için en uygun şekilde ve mutlaka kullanmalıdır.

Kuşatmaların etkisinde kalmadan…