İstanbul trafiği ve yaşam

Kent yönetim seçimlerine kısa bir süre kala, bu koca kenti işlemez ve yaşanmaz hal getiren araç trafiğinin gelecek yeni yöneticiler için de  en büyük sorunu olacağı tartışılmaz bir gerçek. Her gün bin yeni aracın bu kentte trafiğe dahil olması demek, her bir küçük aracın park halinde en az üç metre, trafikte on metre alana ihtiyacı olduğu geçeğinden bakıldığında günde 10 km yol ve 6 bin m2 de park alanı yaratmak zorunda olduğumuz anlamına gelmekte,. Bu görüşten yola çıkıldığın da sorunu çözme vaatlerinin gerçekçi olmadığı da görülmektedir.

Doğu – Batı geçiş yolunun üzerinde, gelişen Orta Doğu ve Türkiye’nin Dünya ile bağlantılı ticaret köprüsü ve ülkenin en kalabalık ve zengin kenti olarak araç miktarının katlanarak artacağını da düşünürsek gelecek için umut var olmamız da mümkün değil.

Koca bir ülkenin ve hatta Orta Doğunun  ticari, kültürel ,Turistik ve finans merkezi olmak, bu kentte yaşayanların öncelikle ekmek kapısı olarak katlanılması zorunlu bir bedel gördükleri  sadece ulaşım sorunu olmayıp, insan başına düşen yaşam alnının da giderek küçülmesi ve net bir anlatımla artık bu kente sığamamak gibi bir problemi de açığa vurmaktadır.

Biraz hayalci ve uçuk bir fikir ve uygulaması zor olmakla birlikte, bu kentte her yerin her zaman kalabalık olmasını uzun müddet hissettirmeyecek ayrıca sadece sığışmayı değil bir çok soruna çare olacak tek çözümün var olan fiziki mekanı büyütmek, genişletmek çabalarının yanında nöbetleşe kullanmak olduğunu düşünmekteyim.

Aynı zamanda eve dönmüş, sahiplerinin park yeri olarak doldurduğu sokakların, aynı zamanda işine gitmek için yollara dökülmüş arabaların günü 16 saat olarak iki mesai saatine göre kullanmaları halinde hem yollarda hem de park yerlerinde  rahatlama olacağı gibi, çift mesaiye çıkartılmış iş yerleri, resmi daireler,bankalar, hastaneler, okullar, eğlence yerleri, ulaşım araçları gibi sürekli yoğunluğundan yakındığımız yerlerde izdiham azalacak ve çok önemli bir etki ile bu düzeni çalıştırmak için en az gündüz mesaisi olanların yarısı kadar da olsa işsizlere de ayrıca  istihdam yaratılmış olacağını ummaktayım.

Örnek olarak ; Gündüz esas iş yapacağı saate hiçbir yere ulaşamayan taksi gece insan kalmadığında da duraklarda yatmayacak her zaman açık yollarda iki hatta üç insana ekmek kapısı olacaktır. Okullarda öğrenci sayısı azalır ve sınıflar eğitim için rahatlarken yeni öğretmen ihtiyacı birçok öğretmenin mesleğini yapmasına olanak sağlayabilir.

Saymakla bitmeyecek iş kapısı açılacak, hizmet ve mal üretim miktarı artarak ekonomik fayda sağlayacak ama, aynı zamanda şehir yoğunluğu bu günkünden daha az olacak gibi bir yeni İstanbul yaşam tarzını, düşünce bazında tartıp, muhtemel sakıncaları, olmazları, tartışmak için konuya ilgi duyan yetkili yetkisiz her İstanbulluyu davet ediyorum.

Saygılar.