İşte yaşam

İnternet'ten alınmıştır.

Babamızın lokomotif, annemizin vagon olduğu trenle başladık yaşama,

Vagondan indirip yaşama kattılar, farklılaşacağımızı düşünmeden,

Yaşamlarından çıkardıkları özetle hep öncü olmak istediler.

Devamında kaçınılmaz yol ayrımları yaşadık ve artık onlar da yoktu.

Yaşam trenimize binenler bindirdiklerimiz, inenler indirdiklerimiz oldu,

Kalanlar öyle veya böyle vazgeçemediklerimizdi.

Gün geldi olgunlaştık dediğimizde az olduğumuzu fark ettik,

Süzülmüşse az olmak kalabalık kargaşasından daha güzeldir,

Biribirimizin hakkını verebilirsek.

Zamanla, olgunluğa kadar ki paylaşımların çoğunun geçici veya

Anlamsız olduğunu anlarız ama yaşanmışları geri döndürebilir miyiz?

Yapabileceğimiz sadece yaşamın yalın özetini çıkarmaktır.

Olgunluk; ne yaşamak istediğimizi tanımlayabildiğimiz zamandır.

Ve durullaşmak; olan insanlarımıza ve yaşama sahip olmaktır.

Arta kalan yaşamın tadına varmamız dileğiyle…

Kadri KANPAK

03.01.2016

Abbas Oğuz, Mehmet Emin Yolsal, Şennur Köseli bu blog'u önerdi.

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (2)

Şiir de mi yazıyordunuz...Vallahi çok şaşırdım.Güzel ve anlamlı da olmuş.

Kerim Korkut

12.01.2016 11:35

Cevap :: Enderde olsa şiir denemelerim vardır, ben şiir tekniğini bilmediğim için LİRİK (akıcı metin) ifadesini kullanıyorum... Sayfamın şiir kategorisini tıklarsanız birkaç tane görebilirsiniz... 12.01.2016 22:57

Hüzün kervanlarına katılırız bizler de günü geldiğinde.Ama hayatın içindeyken onur ve erdemle yükseltmeliyiz daima yaşam gerçeğinden gülümseyen düşüncenin olgun yaşını...Anlamlıydı!Selam ve saygılarımla.

Abbas Oğuz

05.01.2016 13:15