İstenmediğinizi nasıl anlarsınız?

Çalıştığınız şirketin sizi istediğine emin misiniz? Yöneticinizin sizinle çalışmak istediğine emin misiniz? Eğer istenen biriyseniz ona göre muamele görürsünüz, istenmiyorsanız ona göre.

Bu yüzden bıçağın iki yüzü olduğunu belirtmek istiyorum. Bir yönetici çalışanı işte kalsın diye onu mutlu etmenin birçok yolunu bulabilir ama istemediği elemanı göndermek yada istifa etmesini sağlayacak şeyler yapabilir.

Benim yaşadığım ve aklıma gelen yönetici taktiklerinden bazıları aşağıda. Bunlar KASITLI yapıldıklarında kötü şeyler. Ama bazen farkında olmadanda aşağıdaki tavır ve davranışları yönetcilerinizde görebilirsiniz. Paranoya’da yapmamak lazım.

Neler yapalar, bakalım;

Çok sıkı bitiş tarihi olan işler verirler, haftada 45 değil 60 saat çalışılmasını gerektirir fakat buna rağmen fazla mesai ödenmez.

Proje başarılı olsa ile bile bundan prim vermezler

Yaptıkları işleri küçümser ve her halukarda geç kaldıklarını iddia ederek hedeflerini tutturamadıklarını iddia ederler.

Dinlemekten çok konuşurlar yada dinliyormuş gibi yaparlar.

Sizi övgülere boğabilirler ve hatta yeni ünvanda verebilirler ama karşılığında hiç bir şey vermezler

Yapılacak iş için gerekli olan kaynakları(para, eleman) sağlamazlar, yetki vermezler.

Ne iş yaptığınızdan çok işe geliş ve gidiş zamanlarınız üzerine odaklanırlar. Yönetimin tuttuğu elemanlar fitness center’dan çıkıp saat 10:00’da işe gelirken, 09:05’te geliyorsanız göze batar.

Ünvanınızı değiştirip yükselttiklerini söylerler ancak elemanlarınızı alıp başka tarafa verirler.

Sizinle ilgili konularda uzlaştırıcı değil taraf olurlar.

Çalışanın gözlerinin içine bakarak konuşmazlar.

Herkesin önünde sizi kınayabilirler, küçük düşürebilirler.

Sadece kendi istedikleri yetesiz elemanları işe alıp hep beraber başarılı olmanızı isterler.

Aynı hatayı başkası yaptığında ona ceza vermezler.

Daha fazla sorumluluk isteyip istemediğinizi sormazlar.

Sizin işinizi bilmemekle beraber zor durumda kalacağınızı bilmelerine rağmen müşterilere sizin yerinize taahhütte bulunurlar.

Sırf kendilerine yakın olduğu için bazılarını ödüllendirirler, onların daha ge çgelip daha uzun öğle yemekleri yemelerine göz yumarlar.

2. sınıf malzeme yada kaynaklar ile 1. sınıf iş üretmenizi beklerler.

Sizi eğitim yada seminerlere göndermezler. Ya çok iyi bildiğinizi düşünüyorlardır yada daha fazla gelişmemenizi.

Etkilenecek olmanıza rağmen bir politika oluştururken sizin görüşünüzü almazlar.

Düşük zam yada prim verirler.

Sizinle konuşurken başka şeylerle ilgilenirler.

Sizin heyecanla iletmek istediğiniz bir mesajı, projeyi büyük bir sıkıntı ve isteksizlikle dinlerler.

Dağınık masanıza takarlar.

Sizin şikayetlerinizi dikate almazlar çünkü aynı tarafta değilsinizdir.

Size doğrudan destek verebilecekken sadece epostayla yada birilerine yönlendirerek geçiştirmeye çalışırlar.

Sizin yapılacaklar listenizden çok onların istedikleri listesine uymanızı beklerler.

Hem eğitim hemde işi aynı anda yapmanızı ve zamanında işleri bitirmenizi beklerler.

Sizin telefonlarınıza çıkmazlar.

Birileriyle ekip olmanızı istemezler. Ekip olursanız mücadele etmek zorlaşır onlar için.

Toplu olarak yemeğe giderlerken sizi çağırmazlar.

Diğerlerine doğum günü hediyesi alırlarken size almazlar, hatta doğum gününüzü hatırlamazlar.

Beklediğiniz bir prim, ünvan değişikliğini sebep göstermeksizin askıya alırlar.

Kıyafetinize takılırlar.

Sizin her arandığınızda bulunmanızı ama sizin her yeri arayamamanızı isterler.

Internet erişimlerinizi kısıtlayabilirler. (Herkesinki kısıtlanıyorsa şirket politikasıdır, sadece sizinki ise kişisel bir uygulamadır.)

Size işinizi nasıl yapacağınızı söylerler.

Yaptığınız işle ilgilenmezler. Sadece eleştirebilecekleri sayıların peşine düşerler.

Uzman olduğunuz konularda ukalalık yaparlar, bilgiçlik taslarlar.

Telefon konuşmalarınızı izlerler.

Arada bir size nutuk çekmek için yanlarına çağırırlar.

Oturduğunuz, çalıştığınız yeri, mekanı bozarlar, değiştirirler.

Sizin yaşadığınız, aklınıza gelen bu ve benzeri taktikler varsa yorum olarak bekliyorum.