İsviçre usulü inanç özgürlüğü

Bu konuyla ilgili sivil toplum örgütlerinin ve yöneticilerimizin tepkilerini, köşe yazarlarının yorumlarını özellikle bekledim ama, inanın ki şu ana kadarki duygularım tam bir hayal kırıklığı oldu.

Kıyametler koparılmalı, yapılanın utanç verici bir insanlık ayıbı olduğu sürekli vurgulanarak İsviçre adeta bunaltılmalıydı. Bana göre tepkiler çok yüzeysel kaldı.

***

Şimdi bazıları hemen ahkam keseceklerdir:

“Efendim, bu durum halkın iradesidir. İsviçre halkı böyle istemiştir. O ülkenin yöneticileri de halkın iradesine karşı gelecek değiller…”

Meseleyi çarpıtmak isterseniz böyle kırk tane bahane bulursunuz. Bu konuyu halkın önüne kim getirmiştir?

Bu konuda yasa çıkarmak isteyen ve bu işi halk oylamasına götüren İsviçreli yöneticiler değil midir?

Hani Avrupa ülkeleri laiklik anlayışını özümsemişlerdi?

Hani bu ülkelerde din ve inanç özgürlüğüne saygı vardı?

Devlet durduk yerde ne diye minarelerle uğraşsın ki? Zaten ülkede iki-üç taneden fazla cami yokken minareler kimi ne diye rahatsız etsin?

Burada yasayı çıkarmak isteyen ve bu isteklerine dayanak olması için konuyu halk oylamasına götüren İsviçre Hükümetidir. Hani laik olduğunu iddia eden, devletin din işlerinden ayrı olması gerektiğini iddia eden İsviçre Hükümeti tamamen dini bir konuda sırf İslam düşmanlığı nedeniyle böyle bir yasa çıkarmak istemiş ve bunun için de İsviçre halkından yararlanmıştır.

Referandum sonucunun böyle olacağı belli değil midir?

Önce haçlı seferlerinden başlayarak, daha sonraları Osmanlı’nın Avrupa fetihleriyle devam eden bin yılı aşkın çatışma ve hasımlık ortadayken İsviçreliler farklı mı davranacaklardı?

Aynı referandumu diğer Avrupa ülkelerinde yapsalar oralarda da benzer sonuçlar ortaya çıkar. Yine aynı referandum kiliseler için Türkiye’de yapılsa inanın burada da aynı sonuç çıkar.

Ben Avrupa’nın tamamını dolaştım. Ömrümün on yılını oralarda geçirdim. Her ülkeden dostlarım, arkadaşlarım oldu. İnanın ki bu ön yargılar daha uzun yıllar yıkılmaz ve bu şartlarda referandumlar yapıp da farklı sonuçlar beklemek kandırmacadan başka bir şey değildir.

***

Bir şey daha; bu İsviçre geçtiğimiz yıllarda sözde Ermeni soykırımıyla ilgili bir de garip yasa çıkarmıştı. “Soykırım olmamıştır” diyeni hapse gönderen bir yasaydı da başta Doğu Perinçek olmak üzere bazı aydınlarımız İsviçre mahkemelerinde bu yasayla yargılanmışlardı. Yani her fırsatta düşünce özgürlüğünün mabedi olduklarını gururla iddia eden bu sözde çağdaş ülkelerin aslında kendileri gibi düşünmeyen, kendileri gibi inanmayan ve kendileri gibi yaşamayanlara hiçbir zaman tahammülleri olmamıştır.

Sözde aydınlarımızın demokrasi ve insan hakları konusunda hala gidip bu ülkelerin rahlelerinde diz çöktüklerini görmek ne kadar acı.