İthal öğretmen getirmek Milli Eğitime ihanettir

Gazete haberlerinden öğrendiğimize göre Milli Eğitim Bakanlığı, önümüzdeki yıldan itibaren yılda 10 bin olmak üzere 4 yılda 40 bin yabancı öğretmen istihdam etmeyi planlıyor. 

“Her çocuk en az bir yabancı dil konuşacak” sloganından hareketle yola çıkan bakanlığın amacının her çocuğa yabancı dil öğretmek olduğu söyleniyor. 

Buna göre yoğun İngilizce eğitimi veren özel okullardaki benzer modellerden yola çıkılarak, devlet okullarında ana sınıfından itibaren 4 yıl boyunca İngilizce eğitimi amaçlayan projede çocuklar, anadil öğrenir gibi eğitilecekler. 

Bakan Nimet Çubukçu ve ekibinin Fatih Projesi kapsamında bir süredir yürüttüğü çalışma gerçekleşirse Avustralya, Kanada, ABD ve İngiltere gibi ülkelerden aşamalı olarak 40 bin öğretmen getirilecek ve bu öğretmenler Türk öğretmenlerle birlikte derslere girerek çocukların konuşmasına yardımcı olacaklar. 

İlk bakışta bu proje çocuklarımızın dil öğrenimini gerçekleştirmesi açısından oldukça önem arz eder gibi görünse de; kültürel, ekonomik ve sosyal açıdan bir çok sakıncalar taşımaktadır.  

Öncelikle bu düşünce görevde olan ya da atama bekleyen on binlerce öğretmen adayının yeterliliğini tartışmaya açmaktadır. 

Eğer böyle bir tartışma başlatılacaksa sistemdeki başarısızlığı öğretmenlere yüklemek büyük haksızlık olur. 

Türkiye Cumhuriyetinde yasayan ve Türk üniversitelerinde eğitim görerek mezun olan öğretmenlerin başarısızlığı sorgulanacaksa önce bunları yetiştiren sistemin sorgulanması gerekir. 

İngilizce öğretmenliği bölümlerine sadece kelime ve gramer bilgisini ölçerek öğrenci alan sistemin sorgulanması gerekir. 

İngilizce öğretmeni yetiştiren bu kurumlarda öğrenci başarısını kağıt üstündeki kitabi bilgilerle ölçen sistemin sorgulanması gerekir. 

Yine öğretmen yetiştiren kurumlardan mezun olan öğrencilerin girdiği KPSS sınavında bir İngilizce öğretmenini matematik sorularıyla eleyen sistemin sorgulanması gerekir. 

Bu işleri çözmek için çok fazla emek sarf etmeye gerek yok. 

Bakanlık İngilizce öğretmenlerinin yeterliliği konusunda haklı olabilir. 

ANCAK 

Bunun çözümü dışarıdan öğretmen ithal etmek değildir. 

Çözüm yolu sistemin içindeki tıkanıklıkları gidermekten geçer. 

Dil bilmek sadece okumak yazma becerisinden ibaret değildir. 

Konuşulanı anlamak ve konuşmak esastır. 

Şu anda mevcut öğretmenlerin bu yeteneğe sahip oldukları söylenemez. 

Ancak bu eksikliğin suçlusu olarak öğretmenleri ve atama bekleyen sayıları 13.500ü bulan İngilizce aday öğretmenlerini göstermek çok büyük haksızlık olur. 

Çözüm ithal öğretmen getirmek değil, sistemin önündeki tıkanıklıkları gidermektir. 

Bunun için de Eğitim fakültelerine YDS sınavı yerine TOEFL gibi okuma yazmanın yanında anlama ve konuşma yeteneğini de ölçen bir sınavla öğrenci alınmalıdır. 

Mezun öğrencilerin öğretmen olarak ataması yapılırken de yine aynı yöntem uygulanarak TOEFL benzeri bir sınav uygulanmalı, matematik ve genel kültür yerine dil becerisi ölçülmelidir. 

Bu arada kalitenin artırılması için hızla harekete geçilmeli öğretmen adaylarının yetiştirildiği öğrenme ortamının modernizasyonu gerçekleştirilmelidir. 

Çağdışı öğrenme yaklaşımlarından vaz geçilerek, öğrenci merkezli öğrenmeyi temel alan yapılandırmacı yaklaşım la öğrencilerin dil yeteneğini geliştirmeleri sağlanmalıdır. 

II. Dünya savaşından kalma sınıfı sistemlerinden vaz geçilerek dersaneler yeniden yapılandırılmalı ve teknolojik donanımlarla modernize edilmelidir. 

Konuşma dersleri için mutlaka native speaker denilen yabancı eğitmenler getirilmelidir. 

Öğretmen adayları en az bir semestr yurt dışında eğitim görerek telaffuz problemini çözmelidir. 

Ayrıca atama bekleyen öğretmen adayları bir yıllığına yurt dışına gönderilerek konuşma ve anlama yeteneğini geliştirip, dönüşte anaokullarında göreve başlatılabilir. 

Bunlar yapıldığı zaman, ithal öğretmene ihtiyaç kalmadan kendi kaynaklarımızla kendi sorunlarımızı çözmüş oluruz.