Kaçkarları fethettik

Dağa çıkacağız kararı, bir sihir, bir büyü gibiydi. Hızlı bir hazırlıktan sonra kendimizi Ayder yolunda bulduk. Sabah erkenden kalkıp yola düştüğümüz için kahvaltı biraz zayıf kalmıştı, o yüzden erken acıktık. Kaçkara tırmanış yolunda son durağımız yukarı Kavron yaylasıydı, orda ünlü ' muhlamayı' yedikten sonra sabredemeyip hemen tırmanmaya karar verdik, hata yaptığımızı ilk yarım saat içinde anladık , yemek yer yemez yola çıktığımız için erken tıkanmaya ve dinlenmeye başladık ama bu durum bizim keyfimizi kaçıramadı. Bir yandan tırmanışı sürdürüyor bir yandan da doğayı keşetye çalışıyorduk. Fotoğraf makinesinin sürekli çalıştığını söylemeye gerekyok sanıyorum. Gördüğümüz her çiçeğin , her böceğin resimlerini çekmeden yapamıyorduk., her yer renk renk çiçeklerle bezeliydi , çiçeklerin kokularını ise anlatabilmek imkansız, balın kokusunn nerden geldiğini de anlamış olduk bu arada. Alerjim yüzüden sorun yaşıyor olmam , o doyumsuz kokuları içime çekmeme engel olamadı. Tırmanış sırasında su ihtiyacımızı karşımıza çıkan küçük ama buz gibi derelerden karşıladık. Suyun tadını anlatabilmek ne kadar zorsa, tavsiye etmek de o kadar güzel. Ya tırmanışın sonunda göreceğiniz bulutların üstündeki buz gibi göller, tabiki doyumsuz doğayı da eklediğinizde kendinizi harika hissedeceksiniz. Ya fethetme duygusu ? O da ayrı bir keyif...