Kadıköy'de UEFA finali dinliyorum, gözlerim kapalı

Orhan Veli’nin ‘İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı’ dizesiyle başlayan ünlü şiirini hepimiz biliriz. Ne güzel de anlatır, İstanbul’u sadece dinleyebilmenin bile bir lütuf olduğunu, hatta gözlerimiz kapalıyken bile sırf dinlediklerimizden ötürü hayallerimizde canlananları; gözlerimiz kapalıyken bile görebildiklerimizi ima eder ulu kentin ulu şairi…

Yine aynı İstanbul bize bu pazar başka bir rüyayı görebilme imkanı ve yeni bir şiir ilhamı verir mi dersiniz...? Şu dizelere mırıldanarak… İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı/ Serin serin Kadıköy’ü/ Cıvıl cıvıl tribünleri/Taraftar dolu koltukları/Alkış sesleri geliyor Şükrü Saraçoğlu’ndan/FB-GS kokan UEFA finalini/ Kadıköy’ü dinliyorum gözlerim kapalı…

Malum bu haftasonu ligde dört gözle beklenen Fenerbahçe-Galatasaray derbisi sahne alacak. Hani şu maçta gol atmayan futbolcunun giydiği formayı formalite icabı taşıdığı iddiasını hatta efsanesini kuşaktan kuşağa anlattıran, oyuncunun takıma bağlılığının sözleşmeye attığı imzayla değil, rakip kaleye attığı golle tescillendiği rekabetten söz ediyorum. Bu maç ligde istediklerini henüz elde edememiş iki dev kulüp için de bir dönüm maçı olmaktan başka, Avrupa kupalarında mücadelesine devam eden son iki temsilcimizin karşılaşması aynı zamanda. Ve bu derbiye Kadıköy Şükrü Saraçoğlu Stadyumu evsahipliği yapacak. Yani 20 Mayıs’ta UEFA Kupası finalinin oynanacağı futbol mabedi…

Peki nasıl olur da, 20 Mayıs günü Kadıköy’de muhtemel bir Fenerbahçe-Galatasaray rüyası görebiliriz bu pazar akşamı gözler kapandığında? Cevabı çok basit. Benfica karşısında alınan galibiyet, Skibbe’ye yapılan tüm saldırılara rağmen Galatasaray’ın takım ve kafa olarak bu sezon Avrupa’ya son derece iyi konstantre olduğunu gösteriyor. Şimdi tüm yapacakları iş bazen sadece söylenmek için kesilen ‘karşılıksız’ eleştirileri duymazdan gelerek 20 Mayıs’a kilitlenmek. Gruptan lider çıkmak ve yola devam etmek.

Fenerbahçe ise hem ligde hem de Şampiyonlar Ligi’nde kendisinden beklenenin çok gerisinde. Kabul. Geçen sezonki görüntüsünden uzak bir form grafiğiyle, kimseye tat vermeden yoluna devam ediyor. Kabul. En vahimi ise taraftarları bu duruma alışmış ve erken pes etmişe benziyor. Kabul… Kabul ama, herkesin gözden kaçırdığı şu iki gerçeği de unutmamak gerekir. Birincisi Fenerbahçe’nin Londra’dan bileğinin hakkıyla çıkardığı 1 puan grup ikinciliği için yetmeyebilir, ama üçüncülük için umutları hala taptaze canlı tutmaktadır. Arsenal’in bile liderliğini garantilemediği grupta, bir galibiyet bir beraberlik üçüncülük, yani UEFA vizesi için yeterli olacaktır.

İkincisi, ve daha önemlisi, Aziz Yıldırım gözleri kapalı mı açık mı bilinmez ama Galatasaray’la Kadıköy’de oynanacak UEFA finali rüyasını her gece görüyor olmalı. Fener üçüncü olur da statü gereği UEFA’da devam edecek 32 takımın arasına girerse, ilk maçlar 18-19 Şubat’ta oynanacak. Yıldırım bu arada takıma muhakkak takviye yapacaktır. Hangi mevkilere olduğunu söylemeye gerek yok, zaten herkes onu yazıyor çiziyor. Başkanlık seçimleri öncesi biraz olsun yıpranan itibarını yeniden kazanmak için Yıldırım’ın transfer listesinin şimdiden hazır olduğuna inanıyorum.

İşte bunlar gerçekleşirse Pazar günü oynanacak lig maçı, ‘beyaz bir ay doğuyor Şükrü Saraçoğlu’nun arkasından/ kalbimin sarı lacivert-sarı kırmızı vuruşundan anlıyorum/Kadıköy’ü dinliyorum’ mısralarıyla bir UEFA Kupası finali rüyasına dönüşür. Gözlerimiz açık seyrettiğimiz ligin zirvesini ilgilendiren bir futbol ziyafeti de işin cabası…