erol aslan

http://blog.milliyet.com.tr/erolaslan

08 Haziran '10

Kategori: Şiir

Okunma Sayısı: 534

Kadın...

Loş bir balıkçı meyhanesi...

duvarlarda küçük dörtlükler

etrafta balık ağları

masada koyu bir sohbet

rakı üzerine, dostluk üzerine.

Karşı masa...

tenha mekanın en dibinde

tek kişilik bir masada

yalnız bir kadın.

baştan çıkartıcı,

müzik olmadan dans edebilen,

kıvrak, işveli, fettan.

Masasında bir kadeh

dalgın gözlerle bakındı

duvarlara, kadehe, deniz kabuklarına

bir ara pencereye, kapıdan giren

çiçekçi kadına,

beyaz peynirinden bir çatal alırken

kendi kendisiyle konuştu biraz

-mırıldanarak-

“nerede o eski lakerdalar”

şöminedeki ateşi seyretti

ağladı bazen, bazen gülümsedi.

Hayatın kıvır kıvır saçlarından sarkarken

şöyle bir savurdu saçlarını,

eski aşklarını anımsarcasına

kadehinden bir yudum aldı

gözyaşlarını içine akıtıp.

Gözlerini kısarak,

bardakta kalan son yudumu çekti.

tekrar açtı gözlerini

hafifçe gülümseyerek,

bardağı ileriye iterken

kendisi geriye doğru yaslandı,

sonra bir şimşek çaktı

sıçradım yerimden,

bardaktan boşanırcasına bir yağmur

kadın irkilmeme gülümsedi

gülümsedim kadına.

İçim acıdı...

sustum...

belli etmedim!

“hesap?” dedi garsona,

lakerdaları geride bırakıp

hafifçe sendeleyerek çıktı...

belki günah çıkartmaya

belki de özür dilemeye.

Kadın mı?

hiç tanımadım...

yalnız,

yalnızlığa bir türlü alışamamış

bir çocuktan daha çocuk

bir sirk palyaçosu...

(Erol ASLAN)

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (5)

Çok hoşuma gitti. Resim de çok uyumlu olmuş. Balıkçı lokantasında olan biteni arka masalardan birinde oturup izleyen biri gibi hissettim kendimi. Elinize sağlık...

Hasan ARSLAN

04.02.2011 16:42

Cevap :: Çok teşekkürler .. :) 01.03.2011 0:18

Dizeleri okurken, bir an kendimi tarif ettiğiniz yerde sanıp, rakımı bardağa koyduktan sonra o köyedeki müziksiz dans eden kadına bakakaldım. Selamlar...

Mesut KARİP

17.06.2010 15:21

Cevap :: Mesut bey o duyguyu yaşatabildiysem ne mutlu ve o bir kadehinde etkisini unutmamak lazım, selamlar ... 17.06.2010 20:00

Bazen içine dönmesi gerekir insanın.Kendi benliğinde yeniden yaşayıp her şeyi, özümsemesi, sindirmesi gerekir...Bu nedenle severim yalnızlığı.Barışığım yalnızlığımla.Bana çok şey katar.Kalabalıklarda bile soyutlayabilirim istersem kendimi.Bir anda kendimle kalıveririm.İnsanı çoğaltan süreçlerden biri bu aslında.Her şeyde olduğu gibi, o da dozunda olmalı elbette:)Bu arada anlattığın mekan çok hoş ve şiirini tamamlayıcı olmuş.sevgiler...

esmerkız

12.06.2010 11:27

Cevap :: teşekkür ederim, yalnızlığın hangi renginde olmak mutlaka çok önemli ve dediğin gibi ara sıra bir sahil de veya bir müzik ile başbaşa kalmak gerekiyor... teşekkürler :) 15.06.2010 22:20

Güzel şeydir bazen yalnız kalmak yaşamın içinde kaybolmak ama yine de yapamaz insanoğlu yalnız başına :) Çok beğendim şiirinizi sevgilerimle...

Başak Özdemir

09.06.2010 17:47

Cevap :: Çok teşekkür ederim düşüncelerin için... Yalnızlık, zaman zaman kısa bir an için belki ama seninde dediğin gibi yaşamın sesi her zaman sesleniyor insana, duymak lazım, sevgilerle:) 09.06.2010 20:54