- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 534
Kadın...

Kadın...
Kadın...
Loş bir balıkçı meyhanesi...
duvarlarda küçük dörtlükler
etrafta balık ağları
masada koyu bir sohbet
rakı üzerine, dostluk üzerine.
Karşı masa...
tenha mekanın en dibinde
tek kişilik bir masada
yalnız bir kadın.
baştan çıkartıcı,
müzik olmadan dans edebilen,
kıvrak, işveli, fettan.
Masasında bir kadeh
dalgın gözlerle bakındı
duvarlara, kadehe, deniz kabuklarına
bir ara pencereye, kapıdan giren
çiçekçi kadına,
beyaz peynirinden bir çatal alırken
kendi kendisiyle konuştu biraz
-mırıldanarak-
“nerede o eski lakerdalar”
şöminedeki ateşi seyretti
ağladı bazen, bazen gülümsedi.
Hayatın kıvır kıvır saçlarından sarkarken
şöyle bir savurdu saçlarını,
eski aşklarını anımsarcasına
kadehinden bir yudum aldı
gözyaşlarını içine akıtıp.
Gözlerini kısarak,
bardakta kalan son yudumu çekti.
tekrar açtı gözlerini
hafifçe gülümseyerek,
bardağı ileriye iterken
kendisi geriye doğru yaslandı,
sonra bir şimşek çaktı
sıçradım yerimden,
bardaktan boşanırcasına bir yağmur
kadın irkilmeme gülümsedi
gülümsedim kadına.
İçim acıdı...
sustum...
belli etmedim!
“hesap?” dedi garsona,
lakerdaları geride bırakıp
hafifçe sendeleyerek çıktı...
belki günah çıkartmaya
belki de özür dilemeye.
Kadın mı?
hiç tanımadım...
yalnız,
yalnızlığa bir türlü alışamamış
bir çocuktan daha çocuk
bir sirk palyaçosu...
(Erol ASLAN)
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Çok hoşuma gitti. Resim de çok uyumlu olmuş. Balıkçı lokantasında olan biteni arka masalardan birinde oturup izleyen biri gibi hissettim kendimi. Elinize sağlık...
Hasan ARSLAN 04.02.2011 16:42- Cevap :
- Çok teşekkürler .. :) 01.03.2011 0:18
Dizeleri okurken, bir an kendimi tarif ettiğiniz yerde sanıp, rakımı bardağa koyduktan sonra o köyedeki müziksiz dans eden kadına bakakaldım. Selamlar...
Mesut KARİP 17.06.2010 15:21- Cevap :
- Mesut bey o duyguyu yaşatabildiysem ne mutlu ve o bir kadehinde etkisini unutmamak lazım, selamlar ... 17.06.2010 20:00
Bazen içine dönmesi gerekir insanın.Kendi benliğinde yeniden yaşayıp her şeyi, özümsemesi, sindirmesi gerekir...Bu nedenle severim yalnızlığı.Barışığım yalnızlığımla.Bana çok şey katar.Kalabalıklarda bile soyutlayabilirim istersem kendimi.Bir anda kendimle kalıveririm.İnsanı çoğaltan süreçlerden biri bu aslında.Her şeyde olduğu gibi, o da dozunda olmalı elbette:)Bu arada anlattığın mekan çok hoş ve şiirini tamamlayıcı olmuş.sevgiler...
esmerkız 12.06.2010 11:27- Cevap :
- teşekkür ederim, yalnızlığın hangi renginde olmak mutlaka çok önemli ve dediğin gibi ara sıra bir sahil de veya bir müzik ile başbaşa kalmak gerekiyor... teşekkürler :) 15.06.2010 22:20
Güzel şeydir bazen yalnız kalmak yaşamın içinde kaybolmak ama yine de yapamaz insanoğlu yalnız başına :) Çok beğendim şiirinizi sevgilerimle...
Başak Özdemir 09.06.2010 17:47- Cevap :
- Çok teşekkür ederim düşüncelerin için... Yalnızlık, zaman zaman kısa bir an için belki ama seninde dediğin gibi yaşamın sesi her zaman sesleniyor insana, duymak lazım, sevgilerle:) 09.06.2010 20:54