Kadının kokusuyla parfümü

Öyle kadın var ki, misliği, peşinde gezdirir adamı… Öylesi de bulunur ki, ter midir burnuna gelen, parfüm mü; anlayamazsın!

Bakımlı hatun, güzel kokusuz yapamaz. Kolonyasını neyin sürünmeden evden çıksa, sanki bi yanı eksikli…

Kimi, çekiciliğini yaslar kullandığına; kimi, her ayrıntıyı tüm yönleriyle hesabeder. Dişidir neticede... En beklenmedik anda, iğnenin deliğinden Hindistan’ı geçirir!

Yürürken, konuşurken, dokunurken salınan tatlı esintiler; hem onları, hem bizi baştan çıkarır. Her iki cins de kimyasını kodlar tenine sonuçta. Uygununu bulduğunda, hem kendi, hem partneri coşsun, coştursun ister; etrafına yaydığıyla…

Fukara gacı, ucuzuna talimli mecburi; yanında gariban herifi… Sosyete ablam, markasıyla övünür sürdüğünün; erini de aynı yola sürüklerken…

Tutumlu kızlar, duruma göre davranır. Bazen havalı, asortik, bazen de keyfince, isimsiz şişelere meyilli; cebince. Savruk bacı düşman başına! Her gelişi, kozmetikçiye bayram! Allah ödeyene acısın!

Bir de kararsızları vardır hanım ablaların… Ne ne istediğini bilir, ne aldığından, denediğinden memnun kalır. Tıpkı sürekli tükettiği günleri gibi… Ahı, vahı, keşkesi eksiksiz; pişmanlıklarla dolu bir yaşam… Mevlam, tez elden şifasını göndersin!

Söylemesem olmaz. Her işin yakışanını yapan, baştacı… Aynen aklı başında, bilinçli, eşini de düşünen tüm hanımefendiler misali… Onlar her şeye uyumlu... Türlü çeşitli esanslarla, en bilinmedik çeşitlere de…

Kokusu kimliğidir kadının… Yanına doğru Adem’i arayan…

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.