- Kategori
- Şiir
Kahretsin
Yok mu içinizde
Çarmıha gerecek olan beni?
İki kurşun tam şakağıma,
Söz şikâyet etmeyeceğim mahşerde.
Zehir koyacak olan ağulu aşıma
Yok mu içerinizde bir yiğit
Hem kadından hem er kişiden?
Ölüm ne kadar uzak?
Kaçar Azrail fersah fersah,
Bir ben kalsam yeryüzünde
Almayacak bu kahpe canı almayacak!
Yazıklar olsun görmeyene,
Şu kahrolası bedenimi sevene,
Yazıklar olsun her birinize.
Alamadınız benden beni
Kaçırırken yüreğimden, sevdiklerimi masum.
Yaşarken ölmeyi
Yazan kaleme,
Can alamayan Azraillere,
Korkak yaşayan,
Aşkına sahip çıkamayan kalbime,
Yazıklar olsun böyle kahpe kadere,
Yazıklar olsun her birinize.
Bugün de beceremedim ölmeyi,
Bugün de kavuşamadım ya yârime,
Helal etmeyeceğim hakkımı
Yazıklar olsun,
Dar ağacında sallanamayan başıma.
Kahretsin!
Varım yeniden
Yoklukta kaybolmuşken
Çıkartıp en derin dehlizlerden
Dirilttiniz,
Yitirmişken özbeöz benliğimi.
Yine mi yeniden
Kirleteceğim gök ile yeri?
Yaşam bulurken kötülük
Her bir hücremde
Sevecek mi?
Kaskatı yüreğim,
Küstürürken sevdiklerimi
Yeniden.
Silinirken ölüm sözlüğümden
Ölemedim bugün de
Ölemedim işte.
Kahretsin!..
Kemal ALKAN
21.04.2014
- Toplam blog
- : 635
- : 614
- Kayıt tarihi
- : 07.09.13
Şiiri, yazmayı seviyorum..hepsi bu kadar.. ..