Kaldır kendini aradan, çıksın ortaya Yaradan (3)

İnsan doğumdan sonra edindiği dünyevi maskelerini atmadan kendi özünü keşfedemiyor. Paradigmaları, değerleri, inançları, öğrenme stilleri, problem çözme yöntemleri, çatışma yönetim tarzı, iletişim kurma tarzı, temel ihtiyaçlarını giderme tarzı, hırslar ve arzuları, tutkuları, hayalleri, korkuları, endişeleri, şüpheleri, bağımlılıkları ve bağlılıkları, önyargıları, saplantıları, takıntıları, dogmaları ve taassupları, batıl inançları atmadıkça doğuştan sahip olduğumuz ama sonra gölgelenen o muhteşem ve eşsiz potansiyelimize, ÖZ’ümüze ulaşamayız.

Ancak burada ince bir nüans var ki bu yazımda onu anlatmak isterim...

Özüne ulaşan insan bir nevi soğanın cücüğüne ulaşmış demektir, ancak bu Öz bizim değil. Her yaratılan gibi bu da bize bir emanet. Tanrı suretinde yaratılan insanın kendi Öz’üne yaptığı “Kahraman’ın Yolculuğu’nda” en büyük risklerden birisi, kibirdir. Şirk veyahut eş koşma diyebileceğimiz şey büyük risktir. Senin olmayana senin demek en büyük kibirdir. İlahi aşkla yoğrulmak güzel olduğu kadar da yolda gizlenen kibir tuzağı ile yolcuyu sınar. Tekliğe giden yolda ilerleyen yolcu “ben biliyorum”, “bu benim” dediği anda olmamıştır ve yoldan geri düşebilir. Bu yüzden asla ama asla o öze yaklaştıkça “bu öz benim, bana ait” diyemeyiz. Zaten yolda gerçekten ilerleyen kişi “ben” demez. Çünkü kendi varlığından yok olmadıkça özüne ulaşamaz, BEN’i geride bırakamaz.

Tasavvuf ile anlatmaya çalışırsak, yaratılan her varlıkta Allah’ın isimlerinin bir veya birkaçı tecelli ediyor. “Bilinmekliğimi istedim” diyen Yüce Yaradan, bizlere bu isim ve güzellikleri vasıtasıyla ışığı gösterir.  Özümüze yaklaştıkça ve dünyevi maskelerimizi kendini bilme çalışmaları ile yavaş yavaş attıkça, içimizdeki ışık ortaya çıkar.

Nasıl ay, güneşten gelen ışığı yansıtıyorsa insan da onda tecelli eden Allah’ın isim ve güzelliklerini yansıtır. Ancak dikkat edilmesi gereken nüans, güneş olmayınca ayın ışık vermeyeceği gibi, bizde parıldamaya başlayan ışığın bize ait olmadığı ve bizim bunu yansıtıyor aslında olmamızdır.

Nasıl mı? Cemalnur Sargut’un anlatımını kendi ifadelerimle birleştirerek anlatayım. Düşünün ki, bir lunaparkın değişik aynaları olan bölümündesiniz. Bir aynada insan şişman, diğerinde uzun, bir diğerinde komik görünebiliyor. Çünkü aynalar bozuk, bilhassa kusurlu. Her ayna bir insan ve her insana Allah’ın ışığı o aynada farklı isimlerle vuruyor. Birisinde merhamet, diğerinde cesaret, diğerinde tevazu vs gibi Allah’ın isimleri farklı farklı tecelli ediyor. Yani Hinduların “Swadharma” ile anlattığı gibi, herkesin bu alemde belli bir yeri ve amacı var.

Tekrar Tasavvuf’a geri dönersek, insanın aynası nefsinden dolayı bozuk ve kusurlu olduğu için İlahi erdemleri, İlahi güzellikleri içeren Allah’ın isimlerini eksik ve kusurlu yansıtıyor. Dikkat edelim...aynaya vuran ışık değil, ışığın vurduğu ayna kusurludur. Kusurludur; çünkü insan bu kusurlarıyla tekamül eder.

Bu aynalar bölümünün sonunda ise bir ayna vardır ki, bu da kamil insanın aynasıdır. Bu ayna, aynı Mesnevi’de Çinliler ile Türkler arasında yapılan resim yarışmasında Çinlilerin duvara yaptığı o muhteşem güzellikteki resmi karşı odanın duvarını ayna haline getirerek yansıtan Sufilerin ilmi gibidir. Kamil insanın aynası kusurlarından arınmış ve kendisine vuran İlahi ışığı, Allah’ın isimlerini olduğu gibi yansıtandır. Zira Allah velileri ve nebileri vasıtasıyla bize feyz verir.

Kendi Öz’ümüzü keşfettiğimiz zaman gelirse veyahut o yolda ciddi adımlar atıyorsak, o muhteşem potansiyelin bize ait olduğu yanılsamasına kapılmayalım. O potansiyele varmak  da bir hak ediştir, size bahşedilen bir lütuftur. Verilen bir şey varsa Allah’ın rızasıyla olur. Ve sahip olduğumuz ya da daha doğrusu emanet aldığımız şey yansıttığımız İlahi güzelliklerdir.

Sevgiler,

Kenan

Bir önceki bağlantılı yazılarım için bkz  “Kaldır kendini aradan, çıksın ortaya Yaradan” http://blog.milliyet.com.tr/kaldir-kendini-aradan--ciksin-ortaya-yaradan/Blog/?BlogNo=437522

http://blog.milliyet.com.tr/kaldir-kendini-aradan--ciksin-ortaya-yaradan--2-/Blog/?BlogNo=463168

https://twitter.com/Naacel

https://www.facebook.com/public/Kenan-Kolday

http://naacel.blogspot.co.uk/

http://www.felsefetasi.org/author/kenan-kolday/