Kalsın mahşere kalsın (İlahi Komedya)

Kalsın bu hesaplar mahşere kalsın
Mahşerde nasıl olsa canımı alacaksın
Elinde kanım, bedenimde canım
Kalmayıncaya kadar çırpınacaksın..

Hey benim sevdiğim, ey ulvi kadın,
Sevdim de ne oldu, sonunda arılar boğdu
Oradan da Mansur geldi evinden kovdu
İşte alnıma yazılmış Makbule adın.

Kalsın bu hesaplar mahşere kalsın
Mahşerde nasıl olsa hesaplaşacaksın
Al tarafı bir pantolon bir ceket
Daha başka neyimi alacaksın.

Felaketsin bir felaket, hey Nezaket
Kimseye etmem seni asla şikayet
Bilirse bir tek Yüce tanrım bilir
Gerisi tek tek öteki alıcılar gelir.

Vazgeçtim ben vazgeçtim hesaplaşmaktan
Durmadan aylık hesapları yıkıp aşmaktan
Durmadan alıcılardan köşe bucak kaçmaktan
Kalsın bu hesaplar mahşere kalsın.

Kalsın bu hesaplar mahşere kalsın
Mahşerde ey bankalar havanı alacaksın
Bu gariban kulun ebedi koruma altında
Sen de sonunda biraz yumuşayacaksın.

Homini de ayrık gönüller homini
Az vermişsiniz bu atın yemini
Sonunda açlığa alışacaktı ama
Sonunda aç gitti zavallı tamuya.

Bırakın ey zavallı insan avunsun
Yaşadım ben de, diye kendini savunsun
Bildiği ne ki, bir dilim ekmek, o da kuru
Nerden bulsun zavallı yanına bulguru.

Alel usul sonunda bir hoca buldular
Alacaklılar gelmeden kaldırdılar
Zavallının tabutu öyle hafifti ki
Öte dünyaya üfürüklerle uçurdular.

Kalsın bu hesaplar mahşere kalsın
Mahşerde nasıl olsa Nah! Alacaksın…