Kamyoncular ve ağız tatları..!

Kamyonculuk zor iştir. Tüm ömrünüz yollarda geçer. Dur durak bilmeden, bir noktadan diğerine belki haftalarca ailenizden uzak, onların tabiriyle "Direksiyon sallarsınız". Yollarda da haklı veya haksız pek sevilmez, kazaların başlıca sebepleri olarak gösterilirsiniz.

Böyle zor yaşam koşullarında herhalde geriye kalan tek lüksünüz ucuz olmasına rağmen güzel yemeklerin yapıldığı salaş yerleri keşfetmektir. Bundan olsa gerek ne zaman uzun yola gidelmek istense ilk söylenen şey:

- ... mevkiinde kamyoncuların uğradığı bir yer var. Oraya bir gir, yemeklerine bayılacaksın..!

olmaktadır. On gün önce memleketimden Istanbul' a dönmek için gece yarısı yola koyulduk. Tokat civarına geldiğimizde artık sahur vakti gelip, imsak vaktine yaklaştığımız için ben hummalı bir şekilde durup birşeyler yiyebileceğimiz bir yer aramaya başladım. Ama işim çok zordu, bu güzergahta bir dinlenme tesisi havasında bir yer bulma şansım olmadığını anlamam uzun sürmedi.

Reşadiye ilçesine geçtikten hemen sonra aramaların daha da hızlanmışken gözüm bir petrol istasyonuna ilişti. İstasyonun yan tarafına park etmiş, onlarca kamyonu görünce:

-Tamam işte, kamyoncular burada, lezzet de burada olmadı:)

dedim. Lokantadan içeri girdiğimizde herkes yemeğimi yemiş, çaylarını yudumluyordu. Aşcı da masasını donatmıştı. Onun masasına bakarak:

-Çorban vardır, bize de menemem yapabilir misin?

5 dakika geçmemişti ki, çorbamız ve menemenimiz gelmişti. Çarbonın da tadı çok güzeldi ama o menemem yok mu. Ömrü-hayatım boyunca inanın böyle menemem yememiştim. Hayatımın en güzel menemem yapan kadınlarından olan Sevgili Annem bile yan tarafta parmaklarını yemekle meşguldu, onun bile çok hoşuna gitmişti:)))

Orada 20 dakika içinde yaptığımız o sahurun tadı hala damağımızda..!

Kamyoncular lezzet işini iyi biliyor. Trafikde değil ama yemek konusunda onların arkasından korkmadan gidebilirsiniz:)

Hoşcakalın..!